به گزارش بخش فارسی گروه خبری ای‌ان‌تی، براساس این تصاویر، چندین ارمنی از جمله یک پیرمرد با آمبولانس اوآز به روستا بازگشتند و خواستار اجازه حمل بقیه وسایل خود شدند. یک افسر ارتش آذربایجان به ارمنی سالخورده (ارمنی زبان آذربایجانی بلد است) توضیح می دهد که پیش از این، هنگامی که این روستا تحت کنترل آذربایجان درآمد، به ارامنه‌ای که در آنجا ساکن شده‌بودند پیشنهاد اقامت داده شد. و به آنها گفته شد که اگر تابعیت آذربایجان را بپذیرند و در آنجا زندگی کنند، تمام حقوق آنها تضمین می شود. با این حال، ارمنیانی که به طور غیرقانونی در گلابلی زندگی می کنند ترجیح می دهند که بروند.
سپس افسر آذربایجانی به ارمنی دیگری گفت: “دو روز پیش ما شرایطی را فراهم کردیم که همه گوسفندان و دام‌های خود را ببرید، درست است؟ (ارمنی تأیید می‌کند) ما حتی شما را همراهی کردیم، زنها و مردها بودند. ما به جمع آوری و حمل وسایل آنها کمک کردیم … ”
این ارمنی سخنان را تأیید می کند و از افسر و سربازان آذربایجانی برای این رفتار انسانی تشکر می کند …
تصور صحنه های مشابه ۲۸ سال پیش، هنگامی که اشغالگران ارمنی قره باغ، آغدام و روستاهای آن، خوجالی را اشغال کردند، سخت است. زیرا در روستاهایی که اشغالگران وارد شدند، ساکنان آذربایجان را پیر، زن و نوزاد کشته و در بهترین حالت آنها را به اسارت گرفتند. به منظور خلاص شدن از شر جنایتکاران ارمنی، آذربایجانی ها اغلب روستاهای خود را ترک می کردند بدون اینکه بتوانند چیزی از خانه های خود ببرند.
اما اکنون چه اتفاقی می افتد؟ ارمنیانی که خانه های آذربایجانی ها را در گلابلی اشغال کرده و ده ها سال در آنجا زندگی می کردند، زمین های ما را کشت می کردند و دام های خود را در آنجا نگهداری می کردند، با گزینه ای که به آنها پیشنهاد شده است موافقت نمی کنند – تابعیت آذربایجان را بپذیرند و در آنجا زندگی کنند. و داوطلبانه به روستاهای عسکران نقل مکان می‌کنند. خیلی راحت وسایل خود را برده‌اند و دو روز بعد برای حمل بقیه وسایل خود به روستا بازگشته‌اند. و سرباز آذربایجانی به آنها کمک می کند تا وسایل خود را در اتومبیل بارگذاری کنند، با آنها با احترام و انسانیت رفتار می کند. احتمالاً بازماندگان جنایتکاران غیرانسانی ارمنی علیه آذربایجانی های بی‌سلاح در خوجالی به این عکس ها نگاه خواهند کرد. و اگر آنها کمی وجدان داشتند، با دیدن نحوه برخورد سرباز و افسر آذربایجانی با غیرنظامیان احتمالاً گذشته جنایتکارانه خود را به پرسش می‌کشیدند …
