در این گزارش که با عنوان «قدرت سایبری ایران» و به قلم ارسین چاهموت‌اوغلو منتشر شده، عملیات استاکس‌نت علیه سانتریفیوژهای غنی‌سازی اورانیوم در تاسیسات هسته‌ای نطنز در نوامبر ۲۰۱۰ نقطه عطفی برای زیرساخت سایبری و فنآوری‌های اطلاعاتی ایران عنوان شده و آمده است:
«ایران در پی این حادثه با هدف افزایش نفوذ خود در منطقه و عرصه بین‌المللی بر گسترش ظرفیت خود برای حملات سایبری به کشورهای متخاصم بیشتر متمرکز شد؛ زیرا این امر در برابر تهدیدات داخلی یک ابزار سرکوب و علیه تهدیدات خارجی نیز یک عامل بازدارندگی بوده است».
طبق این گزارش، زیرساخت اینترنتی ایران به شکلی شبیه روسیه و چین بازسازی می‌شود که به تسهیل مداخله دولت به اینترنت خواهد انجامید.
در عرصه بین‌الملل، ایران فعالیت‌های سایبری خود را در راستای اهداف جاسوسی گسترش داده و گروه‌های مختلف هکری تشکیل داده است. این گروه‌ها و سایر عاملان سایبری تحت نظارت سپاه پاسداران و موسسات وابسته به وزارت اطلاعات ایران فعالیت می‌کنند.
در گزارش مذکور به تمرکز بیشتر هکرهای ایرانی بر سازمان‌های دولتی و غیردولتی در آمریکا، اسرائیل و عربستان سعودی اشاره شده و آمده است:
«تاکنون ده‌ها نهاد دولتی، شرکت خصوصی و سازمان‌های غیردولتی در این کشورها بارها از سوی هکرهای تحت حمایت ایران هدف قرار گرفته‌اند. بیش از 40 کشور دیگر از جمله ترکیه، امارات متحده عربی، انگلیس، عمان، فرانسه و پاکستان نیز هدف حملات سایبری ایران قرار گرفته‌اند که بخش عمده‌ای از این حملات علیه ترکیه صورت می‌گیرد».
در گزارش ایرام همچنین تصریح شده که ایران علاوه بر کشورهای خارجی، علیه افراد و گروه‌های مخالف در داخل کشور نیز حملات سایبری انجام می‌دهد.
