آذربایجانایرانمقالات

ما خواهان جامعه ای دموکراتیک هستیم ✍🏻 ایشیق

ملتی که صد و اندی سال تحت فشار یک حکومت توتالیتر استبدادی (پهلوی) و یک حکومت توتالیتر استبدادی و دینی (جمهوری اسلامی) بود و هست، مجبور است به سمت دموکراتیک بودن قدم بردارد.

دموکرات یعنی چه؟ یعنی علاقه مند به حکومت ملی، معتقد به مساوات اجتماعی، آزادمنش، آزادی طلب و مساوات جو، پس اگر جامعه ای خواهان دموکرات بودن باشد نظام سیاسی آن جامعه به روند دموکراتیزه شتاب خواهد بخشید که در راستای تحقق توسعه سیاسی پیش خواهد رفت و در چنین حالتی، جنبه مثبت یا فراروی و رشد نهادها، نمایان خواهد شد اما اگر نتواند نهادهای دموکراتیک را مستقر و یا حفظ کند در یک مسیر قهقرایی فرو خواهد غلتید.
اگر یک نهادی یا حزبی ( حزب: به معنای ساختاری منسجم و سازمان یافته و پدیده ای سیاسی_اجتماعی از نشانه های جامعه مدنی و نظام دموکراتیک است) در مسیر دموکراتیک شدن قدم بردارد.
مشارکت مردم و نیروهای اجتماعی برای کسب قدرت و امکان رقابت با همدیگر خواهند داشت و در این صورت استقرار دولت_ملت، اشاعه فرهنگ سیاسی مشارکتی و تشکیل نظام حزبی در ساختار اجتماعی و سیاسی یک کشور امکان پذیر خواهد بود.
به همین دلیل توسعه سیاسی و به تبع آن توسعه احزاب سیاسی نیازمند فرهنگ سیاسی دموکراتیک است و ملت آزربایجان جنوبی این دموکراتیک بودن را در سال ۱۲۹۸ با رهبری شیخ محمد خیابانی آغاز و در سال ۱۳۲۴ به رهبری سید جعفر پیشه وری به کرسی نشاند و یک سال طعم دموکراسی بودن را چیشد و نقطه عطفی شد در تاریخ این ملت، به همین دلیل شعار #آزادلیق_عدالت_میللی_حوکومت ادامه دار همان طعم آزادی است که این ملت ستم دیده فریاد میزند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا