پیش از این، برگزارکنندگان این رویداد اعلام کرده بودند که هدف از برگزاری این مراسم معرفی پتانسیل‌های تبریز و آزربایجان شرقی در زمینه‌های گردشگری، اقتصاد و دیگر حوزه‌ها است، اما در روزهای برگزاری مراسم، توجه زیادی به این حوزه‌ها نشده است.
به ویژه بسیاری از رویدادهایی که وعده داده شده بود در ارتباط با فرهنگ آزربایجان برگزار شود، محقق نشد و تنها چند نوازنده آشیق، بالابان‌چی و قوشاناغارا به نمایندگی از فرهنگ آذربایجان در این رویداد فرهنگی اجازه حضور یافتند.
در نمایشگاه‌های هنری برگزار شده، مکتب نقاشی ایران-فارسی ترویج شد، تبریز به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از ایران معرفی شد و به عنوان یکی از اجزای فرهنگ فارسی قلمداد گردید.
در این رویداد هیچ برنامه قابل توجهی در خصوص زبان آذربایجانی برگزار نشد، سخنرانی‌ها برگزار نشد و تنها یک یا دو بند از شعر «سلام به حیدر بابا»ی شهریار خوانده شد. زبان و فرهنگ آزربایجان به سطح جند بیاتی کاهش یافته بود.
هنرمندان و موسیقی‌دانان آزربایجانی به این مراسم راه نیافتند و افرادی که هیچ ارتباطی با فرهنگ آذربایجان نداشتند، به عنوان نمایندگان فرهنگ تبریز و آذربایجان معرفی شدند و نقش آن‌ها در غنی‌سازی موسیقی و فرهنگ فارسی به نمایش درآمد.
این مراسم، همانطور که برخی از برگزارکنندگان و نهادهای رسمی نیز گفته‌اند، به سیاست معرفی آذربایجان و تبریز به عنوان بخشی از ایران، و به عبارت دیگر، بخشی از فرهنگ فارسی، خدمت کرده است.
به ویژه در مراسم افتتاحیه هفته فرهنگ تبریز، رئیس‌جمهور کشور، مسعود پزشکيان، که به زبان فارسی سخنرانی کرد، به مانند همیشه برای خوشایند آزربایجانی‌ها، دو بند از شعر «سلام به حیدر بابا»ی شهریار را خواند، اما انتقاداتی وارد شد و او جرات نکرد ادامه شعر را بخواند.
علاوه بر این، اقتصاد آزربایجان شرقی که جایگاه مهمی در اقتصاد ایران دارد، در سطح بسیار ضعیفی معرفی شد و تنها محصولاتی مانند پنیر لیقوان، کره سراب، بستنی با شیر و خوراکی‌های بی‌اهمیت از یک روستا دورافتاده به نمایش گذاشته شد.
تمام این‌ها باعث شد که بسیاری از مردم از استان‌های آزربایجان و دیگر مناطق ایران که به تهران آمده بودند، با ناامیدی روبرو شوند و بسیاری از آن‌ها احساس فریب‌خوردگی کردند.
با توجه به نظرات و پست‌های منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، بیشتر افراد ناراضی از نحوه برگزاری این مراسم بودند و نگران فریب دوباره آزربایجانی‌ها با نام تبریز بودند.
