یک کنفرانس علمی بین المللی آنلاین با نام “فریاد نووَه‌دی؛ احیای حقوق نقض شده” به مناسبت سی امین سالگرد اخراج جمعیت روستای نووَه‌دی (Nuvedi) در زنگه‌زور غربی (۱۹۹۱-۲۰۲۱) برگزار شد. در این کنفرانس حدود ۵۰۰ پژوهشگر، کارشناس علوم سیاسی، فعالین مدنی و روشنفکران روستای نووَه‌دی از جمهوری آذربایجان، ترکیه، ایالات متحده، اوکراین و قزاقستان حضور داشتند.
در این کنفرانس ذکر شد که فقط آذربایجانی ها در نوویدی زندگی می کردند. اعلامیه ۱۰ نوامبر، و همچنین اسناد حقوق بین الملل، مبنای قانونی برای بازگشت آنها به سرزمین خود را فراهم می کند. از سوی دیگر، روستای نووه‌دی می تواند نقش بسیار مهمی در تأمین امنیت ارتباطات حمل و نقل جدید که جمهوری خودمختار نخجوان و مناطق غربی آذربایجان و همچنین بخشی از جاده ابریشم را به هم متصل می کند، تأمین کند. این یک شانس برای ارمنستان نیز است.
همچنین عنوان شد که تا سال ۱۹۲۹، روستای نووه‌دی از نظر تقسیم اداری تابع شهرستان جبرائیل آذربایجان بود. رهبری سابق قفقاز شوروی به طور غیرقانونی روستای نووه‌دی را به مدیریت اداری منطقه مهری اتحاد جماهیر شوروی ارمنستان واگذار کرد. این سند به مدت طولانی به طور رسمی تایید نشد. در ماه مه ۱۹۶۹، بدون رضایت روستاییان، نووه‌دی در واحد اداری-سرزمینی منطقه مهری اتحاد جماهیر شوروی ارمنستان قرار گرفت.
این کنفرانس علمی-عملی بین المللی همچنین بر تاریخ باستان، آثار فرهنگی، زیارتگاه ها، طبیعت غنی، آب های شفابخش و جانوران روستای نووه‌دی نیز اشاره کرد. تاکید شد که تغییر نام روستای نووه‌دی توسط دولت ارمنستان به “نرنادزور” یک نسل کشی توپونومیک است چرا که توپونیم های این منطقه به تاریخ آذربایجان اشاره دارد.
