فرماندار مانیشان در گفتگو با فارس با بیان اینکه «درحال حاضر ۲۴۰ کیلومتر از راههای روستایی این منطقه خاکی است» افزود: «پیگیر تخصیص ۱۰۰ درصدی اعتبار هستیم تا حداقل بخشی از نیازهای شهرستان را رفع کنیم.»
جلیل جزونقی در خصوص جاده ۹۰ کیلومتری زنجان –دندی که سالهاست تکمیل آن به آرزوی مردم منطقه تبدیل شده، گفت: «تقریبا ۱۵ کیلومتر از سمت زنجان و به همین میزان از سمت دندی در حال حاضر زیر بار ترافیک است.»
فرماندار مانیشان ادعا کرد: «اعتبارات این پروژه از محل شرکت ایمیدرو و یا شرکت مادر تخصصی صنایع و معادن تامین می‌شود که با حمایت‌ها و دستورات استاندار و نماینده شهرستان بخشی از اعتبار اختصاص داده شده است و در حال حاضر این پروژه ۳۵ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.»
او در پاسخ به سوالی در رابطه با اینکه چرا سهم منطقه از فعالیت معادن فقط یک درصد است، گفت: «این موضوع بر اساس قانون و مصوبه مجلس شورای اسلامی است که برابر ماده ۱۴ قانون معدن، دارنده پروانه بهره‌برداری باید درصدی از بهای ماده معدنی را به عنوان حقوق دولتی، سالانه به وزارت صمت پرداخت نماید.»
فرماندار مانیشان گفت: «در حال حاضر ۴۸ معدنی که در منطقه فعالند که سالانه یک و نیم میلیون تن مواد معدنی از این معادن استخراج می‌شود که یک درصد حاصل از فروش مواد معدنی باید به منطقه اختصاص یابد.»
علاوه بر ۴۸ معدن فعال، معدن «سرب و روی انگوران» که بزرگترین معدن سرب و روی خاورمیانه محسوب می شود نیز در مانیشان قرار دارد که بیش از ۷۰ سال است توسط حکومت ایران استخراج و استحصالات آن به استانهای فارس نشین مرکز کشور ارسال می شود و مردم منطقه نیز از فقر، بیکاری و محرومیت رنج می برند.
پیشتر منصور ملکی‌نژاد، شهردار سابق شهرستان مانیشان، در اعتراض به تاراج هقتاد ساله «معدن سرب و روی انگوران» گفت: «با اینکه منطقه، هفتمین معدن سرب و روی جهان و اولین معدن سرب و روی خاورمیانه را در دل خود جای داده است، اما مبالغ حاصل از ارزش‌افزوده این شرکت‌ها نصیب شهرداری‌های کرمان و اصفهان می‌شود و به عبارتی مردم محروم مانیشان، سرشان بی‌کلاه می‌ماند.»
در آذرماه ۱۴۰۰ نیز اسکندر عابدینی رئیس شورای استان زنجان با انتقاد از غارت معادن استان زنجان توسط مرکزنشینان گفت: «تاکنون ریالی از محل عواید ناشی از فروش معادن شهرستان مانیشان برای عمران و آبادانی این منطقه هزینه نشده است.»
