داوود بهبودی امروز در هماندیشی تبیین راهکارهای توسعه آذربایجانشرقی ضمن ارائه گزیدهای از سند آمایش و برنامه توسعه استان اظهار داشت: بر اساس یافتههای مطالعات برنامه آمایش استان، آذربایجانشرقی بهخاطر عدم تعادلها و عدم توازنهای متعدد در زمینههای مختلف توسعهای جایگاه و نقش برتر خود در توسعه کشور را از دست داده است.
بهبودی با تشریح برخی یافتههای سند آمایش استان گفت: سند آمایش یک سند تفصیلی عملیاتی نیست؛ بلکه یک سند بالادستی است که سایر برنامهها میتوانند بر اساس آن تدوین شوند.
وی افزود: در دهههای اخیر، فقدان سند آمایش و تقسیم کار ملی بین استانها سبب عدم بهرهگیری مناسب از مزیتها و قابلیتها در سطح ملی و استانی شده و به عدم توازنهای منطقهای بین استانها دامن زده است.
بهبودی یادآور شد: بر اساس مطالعات آمایش، دستیابی به نقش تخصصی فراملی در سطح بینالمللی به ویژه حوزه قفقاز، نیل به جایگاه بایسته ملی در توسعه فعالیتهای مزیتدار، رسیدن به تعادل و تناسب سرزمین به منظور حفظ و خودپالایی محیط طبیعی، ارتقاء قابلیت مناطق توسعه نیافته و افزایش انتخاب نقشپذیریهای سایر مناطق و رفع محتومیتهای فضایی به عنوان اهداف بنیادین توسعه بلندمدت استان انتخاب شدهاند.
رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی آذربایجانشرقی در ادامه به تبیین جایگاه و نقش آذربایجان در توسعه ایران پرداخت و بیان کرد: نرخ رشد جمعیت آذربایجانشرقی ۰.۸۲ درصد و دو سوم نرخ رشد جمعیت ۱.۲۵ درصدی ایران است.
وی ادامه داد: سهم جمعیتی استان از ۵.۵۳ درصد در سال ۱۳۷۵ به ۴.۸۹ درصد در سال ۱۳۹۵ تقلیل یافته که مهاجرفرست بودن استان را نشان میدهد؛ بهطوریکه به ازای هر ۱۰۰ نفر جوان خارج شده از استان تنها ۶۰ نفر جوان از سایر استانها به آذربایجانشرقی وارد شدهاند.
بهبودی با بیان اینکه این شرایط زائیده افول اقتصاد استان و افزایش شکاف درآمدی آن با سایر استانهاست، افزود: سهم استان از تولید ناخالص داخلی کشور که در سال ۱۳۷۹ برابر با ۳.۹۶ درصد بوده در سال ۱۳۹۴ به ۳.۵۹ درصد کاهش یافته است.
این اقتصاددان تاکید کرد: بررسی تفاوت سرانه درآمدی استان و کشور نشان میدهد، پایینتر بودن این شاخص در آذربایجانشرقی نسبت به ایران، مقطعی و مربوط به یک دوره خاص نیست؛ بلکه با توجه به مهاجرفرست بودن آذربایجانشرقی این شکاف مستمر و روبه افزایش میتواند حاکی از عدم توجه شایسته به تاریخ، جایگاه و شأن آذربایجانشرقی باشد.
وی در ادامه به جهتگیریهای توسعه و راهبردهای رفع عدم تعادل در بخشهای مختلف پرداخت و خاطرنشان ساخت: برنامهریزی معجزه نمیکند بلکه برنامهریزی صحیح و اصولی است که میتواند منشأ اثر باشد.