این پایان‌نامه به زبان انگلیسی نوشته شده و در نگارش آن پروفسور چنگیز اؤکمن، استاد دانشگاه یئددی‌تپه استانبول، پروفسور يرواند آبراهامیان استاد تاريخ دانشگاه نيويورك، دكتر محمود صدرى استاد دانشگاه «ليك فارست» ايلينويز آمريكا، و دكتر مرتضى فرجانى، و نيز يوسف عزيزى بنى طرف فعال و نویسنده سرشناس عرب احوازی در زمينه عرب ستيزى در ايران، به آقای بؤیوک‌وند کمک و راهنمایی کرده‌اند.
نژادپرستی فارسی در طول یکصد سال گذشته در ایران کاملا نهادینه شده است. این نژادپرستی که بر دو اصل تورک ستیزی و عرب ستیزی بنا نهاده شده از زمان سقوط حکومت تورک قاجار و به تخت نشاندن رضاخان در سال ۱۳۰۴ توسط انگلیسی‌ها، آغاز شده و توسط حکومت جمهوری اسلامی نیز تداوم یافته است.
تحت تاثیر ایدئولوژی نژادپرستانه آریایی-فارسی، تورک ها و عرب ها در ایران مکررا مورد تحقیر و توهین های نژداپرستانه قرار می گیرند و حکومت ایران نیز به شکل سیستماتیک، نژادپرستی را در جامعه پمپاژ می کند. در کتب درسی، رسانه ها و مطبوعات رسمی ایران نیز، تورک ها و عرب ها مورد تحقیر قرار می گیرند و تاریخ و هویت تورکی آنها انکار و تحریف می شود.
