در حالی که شعارها در این تجمع‌های اعتراضی در آغاز بر وضعیت بد معیشتی و گرانی متمرکز بود، اما این شعارها به سرعت به شعارهای سیاسی و علیه حکومت بشار اسد بدل شد.
به گزارش رویترز جمعیت زیادی از اقلیت دروز در شهر سویدا روز جمعه شعار می‌دادند «بشار اسد برود تا سوریه آزاد شود.»
معترضان در این تجمع پلاکاردهای اعتراضی نیز در دست داشتند که روی یکی از آنها نوشته شده بود، «سوریه مزرعه نیست، و ما هم گوسفند نیستیم.»
هر دلار آمریکا روز شنبه در برابر بیش از ۱۵ هزار و ۵۰۰ پوند (لیره سوریه) معامله شد، درحالی‌که آخر هفته حدود ۱۴ هزار پوند، روز ۳۰ تیر معادل ۱۱ هزار پوند و در آغاز سال جاری میلادی، به نرخ بانک مرکزی، معادل چهار هزار و ۵۰۰ پوند و در بازار آزاد شش هزار و ۵۰۰ پوند بود. این در حالی است که در آغاز اعتراضات در سوریه درسال ۲۰۱۱، هر دلار با ۴۷ پوند معامله می شد.
اعتراضات به وضعیت معیشتی و گرانی از ماه گذشته میلادی در استان‌های سویدا و درعا آغاز و سپس به حومه دمشق، بانیاس و ادلب نیز سرایت کرده، اکنون به درخواست برای برکناری حکومت بشار اسد تغییر ماهیت داده است.
تجمع اعتراضی علیه حکومت سوریه در سال‌های اخیر در مناطق تحت کنترل آن کم سابقه بوده است، اما بدتر شدن وضعیت اقتصادی باعث علنی شدن نارضایتی‌ها شده است.
رویترز می‌گوید به رغم اختلافات ظاهری در بین رهبران دروزها بر سر تظاهرات، شمار زیادی از شهروندان شهر سویدا در اعتراضات روز جمعه شرکت کردند. برخی از شیوخ دروزی از درخواست‌های معترضان برای کناره‌گیری بشار اسد انتقاد کرده و می‌گویند که هر گونه بهبودی در وضعیت اجتماعی-اقتصادی باید از طریق گفت‌وگو حاصل شود.
طبق این گزارش، ده‌ها تن نیز در شهر درعا روز جمعه دست به تظاهرات زدند و علیه حکومت سوریه شعار دادند. اعتراضات ۱۲ سال پیش علیه حکومت سوریه از شهر درعا آغاز شد.
دولت دمشق در دورۀ اخیر تلاش کرده بود با اعلام «اصلاحات اقتصادی» امتیازاتی برای برخی مناطق با هدف تقویت توان مالی و استقلال نسبی آنها از دولت مرکزی در نظر بگیرد، اما دروزی‌ها گفته‌اند که مناطق محل زندگی آنها محروم مانده است.
رضوان الاطرش، مدیر مرکز توسعه در ادلب، گفت وعده‌های دولت برای اصلاحات اقتصادی در کشور از اساس یک «فریب» است.
به گزارش شبکه اسرائیلی «کان»، دروزی‌هایی که در طول دهه‌ها به دولت مرکزی وفادار بودند، با این اعتقاد که حکومت بهبود شرایط وخیم اقتصادی آنها را رها کرده، دست به اعتراض زده‌اند.
سال ۲۰۱۱ اعتراض‌های ضد حکومتی اکثر مناطق سوریه را فراگرفت. سرکوب خونین اعتراض‌ها باعث آغاز جنگ داخلی در سوریه شد و گروه‌های مسلح تندرو هم در سوریه سر برآوردند؛ جنگی که بیش از نیم میلیون کشته، صدها هزار زندانی و چند ملیون آواره برجای گذاشت. اما در نهایت نظام حاکم بر سوریه با حمایت روسیه و جمهوری اسلامی ایران پابرجا ماند. حکومت هم توانست کنترل اکثر مناطقی که از دست داده بود را بار دیگر در دست گیرد.
