در این نامه نمایندگان پارلمان اروپا تشریح کردهاند که جمهوری اسلامی ایران در قبال آذربایجانیها با حدود ۳۰ میلیون نفر جمعیت در ایران، به دنبال محو فرهنگ و هویت آنها و همچنین استحالهی آنها در ارزشهای «گروه قومی فارس» (فارسی سازی)میباشد.
گفتنی است که نویسندگان این نامه بر تبعیضهای در هم تنیدهی سیستماتیکی که در تمامی عرصههای ملی آذربایجانیها در ایران از سوی حکومت مرکزی اعمال میشود اشاره نمودهاند. این تبعیضها در عرصههای فرهنگی-زبانی، اقتصادی، سیاسی و زیست محیطی میباشند.
آنگونه که در این نامه آمده، زبان و فرهنگ آذربایجانی همواره هدف اصلی حکومت مرکزی در ایران بوده است. «زبان [ترکی] آذربایجانی هرگز جایگاه رسمی نداشته است: حکومت استفاده از آن را در موسسات آموزشی ممنوع کرده است». نویسندگان این نامه در رابطه با تبعیضهای اقتصادی آذربایجانیها در ایران، به «سطح بالای فقری که آذربایجانیها آن را تجربه میکنند»، اشاره نمودهاند.
استر دا لنگ (ESther de LANGE) از هلند، جاویئر زارزالئجوس (Javier ZARZALEJOS)، گابریل ماتو (Gabriel MATO) از کشور اسپانیا، استفانیا زامبلی( Javier ZARZALEJOS)، لوچا وولو ( lucia VUOLO)، فرنچسکا پپوچی ( Francesca PEPPUCCI)، الساندرا موسولینی (Alessandra MUSSOLINI)، جیانا قانسیا (Gianna GANCIA) و ایزابلا آدینولفی (Isabella ADINOLFI) از کشور ایتالیا تصریح نمودهاند که آذربایجانیها در ایران با «عدم قدرت سیاسی» و یا «عدم امکان مشارکت آنها در عرصه سیاسی در ایران» روبرو میباشند. ضمنا در رابطه با تبعیض زیست محیطی آذربایجانیها در ایران، نمایندگان پارلمان اروپا در رابطه با مسکوت ماندن ناعدالتیهای زیست محیطی در آذربایجان مانند وضعیت آلودهی رود آراز از سوی حکومت مرکزی ایران سخن گفتهاند.