براساس ویدئویی که در رسانهها و شبکههای اجتماعی منتشر شده هادی موسوینیک گفته است که براساس آمار آموزش و پرورش حدود ۴۵۰ هزار کودک بازمانده از تحصیل داریم، حدود یک و نیم میلیون نفر کودک در معرض بازماندگی از تحصیل داریم.
به گفته موسوینیک از نظر تبعیض آموزشی فقط ۱۲ درصد قبولیهای رتبه زیر ۳ هزار کنکور از مدارس دولتی بودند.
این در حالی است که روند ترک تحصیل دانشآموزان در ایران شتاب بیشتری به خود گرفته است و کارشناسان نسبت به عواقب آن هشدار میدهند.
وزیر اسبق آموزش و پرورش نیز نوزدهم شهریورماه سال جاری با استناد به آمار مرکز پژوهشهای مجلس تعداد بازماندگان از تحصیل در کشور را ۹۳۰ هزار نفر اعلام کرد و گفت که این افراد، «بیسوادان آینده» را تشکیل میدهند.
اما نکته مهم، دلیل بازماندن کودکان از تحصیل و خطر افزایش ۱/۵ میلیون نفری این گروه است که با دلیل عدم بهرهمندی ۱۴ میلیون کودک از غذای مناسب مشترک است.
آمارها نشان میدهد که ۷۰ درصد «ترک تحصیلیها» مربوط به دهکهای درآمدی پایه یک تا پنج هستند؛ دهکهایی که تحت سختترین فشارهای معیشتی قرار دارند.
این گروهها که عمدتا کارگران و خانوارهای تحت پوشش سازمانهای حمایتی و کارمندان هستند درآمدی بین ۳ میلیون تا ۸ میلیون تومان دارند. این در حالی است که رسانههای مختلف حداقل هزینه مورد نیاز برای داشتن یک سبد غذایی مناسب برای یک خانوار را بیش از ۲۰ میلیون تومان اعلام کردهاند.
خبرگزاری «تسنیم» در گزارشی که ۱۴ آبانماه منتشر کرد نوشته بود که کارگران به دلیل عدم توانایی در تامین مسکن ملکی به سراغ مسکن اجارهای میروند و سهم ۷۰ تا ۸۰ درصدی مسکن از حقوق دریافتی یک کارگر او را از تامین مابقی نیازهای ضروری از جمله خوراک، درمان، پوشاک و آموزش باز میدارد.
آمار بازماندن از تحصیل در مناطق مرزی و کمتر توسعه یافته بسیار بالاتر از متوسط کشوری است. در همین رابطه حسینعلی میرعبدی، مدیرکل پیشین آموزش و پرورش سیستانوبلوچستان، در مرداد سال گذشته به تسنیم گفته بود: «حدود ۱۵ درصد آمار بازماندگان از تحصیل کشور مربوط به استان سیستانوبلوچستان است.»
در حوزه معیشت نیز استانهایی مانند سیستان و بلوچستان وضعیت به مراتب اسفباری دارند بهطوریکه عضو هیات نمایندگان استان سیستان و بلوچستان فروردین ماه سال جاری گفته بود که «قوت غالب مردم استان نان است و متاسفانه آب و رب و نان را به عنوان غذا مصرف میکنند یعنی شرایط زندگی در استان به شدت دشوار شده است.»