
محمود احمدینژاد با محوریت قرار دادن موضوع برخورد «مامورین امنیتی» و «لباس شخصی» با تجمع هوادارانش در نزدیکی منزلش، در روز ۲۲ بهمن از ایجاد فضای «ارعاب»، «تهدید» و «شرب و شتم» بر علیه تجمعات مردمی و خودجوش انتقاد کرده است.

رییسجمهور سابق ایران در این نامه همچنین با اشاره به اعتراضات سراسری آبان ۹۸ نوشته است: «اگر همین جدّیتی که برای متهم کردن و سرکوب مردم در مقاطع مختلف از جمله آبان ۹۸ و سپس تلاش برای توجیه اقدامات خلاف به کار میرود، در تدبیر عالمانه و اداره بهتر و مردمیتر کشور و حل مشکلات به کار رود آیا وضع کشور چنین است که مقامات رسمی جسارت حضور در بین مردم را نداشته باشند.»
او در ادامه گفته که «چنانچه این اقدامات با دستور و نظر جنابعالی نبوده است و یا اینکه شما با این اقدامات مخالفید، مردم انتظار دارند ضمن برخورد قاطع با عوامل این حادثه، نتیجه را به اطلاع عموم برسانید.»
انتقاد احمدینژاد از فضای سرکوب و خفقان در حالیست که دوره ریاست جمهوری خود او با سرکوب گسترده اعتراضات مسالمتآمیز و بازداشت فعالین سیاسی-مدنی، زنان و کارگری همراه بود.
او در بخشی دیگر از نامه خود یاد آوری کرده که «قانون اساسی در اصول متعدد، از جمله اصل نهم، بر اهمیت، ضرورت و اطلاق آزادی تأکید کرده و اجازه نداده است که اصحاب قدرت حتی با وضع قانون و بالاتر از آن به بهانه امنیت و تمامیت ارضی حریم آزادی را مورد تعرض قرار داده و یا آن را محدود نمایند.»
از سوی دیگر، اعتراض احمدینژاد به نقض قوانین و آزادیهای در نظر گرفته شده در قانون اساسی ایران در حالی صورت میگیرد که توهین و تحقیر اتنیکهای غیر فارس در ایران در دوره او نیز با شدت تمام ادامه داشت و تنها در اعتراضات به انتشار کاریکاتور توهینآمیز در روزنامه ایران در خرداد سال ۱۳۸۵ به گفته منابع غیر رسمی دستکم ۵۰ تن کشته و هزاران تن دیگر زخمی و بازداشت شدند.