محمد علی‌مرادی کارگردان سینمای مستند که این روزها مشغول ساخت فیلم مستندی با محوریت کرونا در تبریز است در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این اثر گفت: فیلمی که مشغول ساخت آن در تبریز هستم درباره «همیاری» است. البته هنوز نامی برای آن انتخاب نکرده‌ام چون همیشه در زمان تدوین، اسم فیلم را از داخل فضای آن در می‌آورم. این اثر روایتگر افرادی است که در این وضعیت ماسک تولید و غذا تهیه می‌کنند و این اقلام را به مردم حاشیه شهر یا کسانی که بیماری خاصی دارند، می‌رسانند.
وی ادامه داد: در حال حاضر چند ان‌جی‌او وجود دارد که اعضایش آذوقه جمع می‌کنند و کار خیریه انجام می‌دهند. در این فیلم افرادی را می‌بینیم که فعال محیط زیست هستند اما به انسان‌ها کمک می‌کنند یعنی شرایط پیش آمده یک سری پارادوکس‌ها را در آن‌ها به وجود آورده است چون آن‌ها بر این باورند که محیط زیست در طول چند دهه گذشته هیچگاه به اندازه الان از دست انسان‌ها راحت نبوده است اما در عین حال همان‌ها شبانه روز کار می‌کنند و به مردم آموزش می‌دهند که بیرون نیایند، این را هم باید عنوان کنم که اکثر این افراد خانم هستند.
این مستندساز ادامه داد: ما از یک هفته قبل مشغول فیلمبرداری هستیم و روایت کلی این فیلم درباره انسان‌هایی است که در حاشیه کرونا با ازخودگذشتگی به کسانی که نیازمند هستند کمک می‌کنند حتی به بیمارستان‌ها ماسک اهدا می‌کنند و به اقشار آسیب‌پذیر مانند بیماران کلیوی و سرطانی کمک می‌کنند.
علی‌مرادی با بیان اینکه «مستندساز بحران» است و این چهارمین یا پنجمین فیلمش با محوریت یک بحران است درباره این فعالان محیط زیست اظهار کرد: با توجه به اینکه این افراد از روی علاقه این کار را انجام می‌دهند و در حال حاضر هم مردم درگیر این بیماری هستند، فکر کردم ساخت چنین مستندی لازم است. این را هم باید عنوان کنم که زمان این مستند ۴۰ دقیقه است و مشغول ضبط سکانس‌های پایانی هستیم.
این مستندساز بیان کرد: من عضو انجمن سینمای جوانان ایران و خانه مستند تبریز هستم اما اصلاً هیچ همراهی‌ای با من در ساخت این مستند نشد. یعنی از آن روزی که به وزارت ارشاد برای گرفتن مجوزها رفتیم تا الان هیچ همکاری‌ای با ما صورت نگرفت و همه کارها را با روابط خودم انجام داده‌ام.
وی افزود: فعلاً نیز برای ساخت این مستند با جایی قرارداد نبسته‌ام و آن را با پول شخصی خودم ساخته‌ام چون خواستم این موضوع در تاریخ ثبت شود و حس همیاری را با این فیلم بالا ببریم. دوست داشتم کسانی که توانایی دارند برای انجام کارهای خیریه و تولید ماسک، به میدان بیایند.
علی‌مرادی در پایان توضیح داد: در طول ساخت این مستند با پیرمردی مواجه شدیم که از سطل زباله، پلاستیک یا قوطی جمع می‌کرد و بعد می‌فروخت. او به من گفت من برای امرار معاش خانواده‌ام مجبورم این کار را بکنم اما از این سطل‌های زباله تا حالا ماسکی پیدا نکرده‌ام. این حرف او بسیار تأثیرگذار بود که من فیلم صحبت‌های او را در صفحه اینستاگرامم گذاشتم و کمک‌های مالی زیادی به او شد. امیدوارم این مستند هم روی مردم تأثیر بگذارد و مردم روحیه همیاری پیدا کنند چون هدف از ساخت این مستند همین بود این در حالی است که در چنین شرایطی برخی دست به احتکار می‌زنند و فقط به منافع خود می اندیشند.
قابل ذکر است که محمد علی‌مرادی با فیلم های مستندی که قبلا ساخته بحرانهای زیست محیطی مثل خشک شدن دریاچه ارومیه و آرال؛ فیلم مستند من عصمتم روایت زنی که به خاطر حمایت از گربه ها مورد آزار و اذیت قرار گرفته؛ به تصویر کشیدن و مستند سازی سیل ترکمن صحرا و بلوچستان، آتشسوزی جنگل های قره داغ و همچنین فعالیتهای هنری دیگر شناخته می شود.
