بعد از این تسلیم، آذربایجان اعلام کرد امنیت زندگی و احتیاجات ارامنه قره باغ را تضمین می‌کنبم و ارامنه ای که تبعیت و قوانین آذربایجان را بپذیرند از کلیه حقوقی که آذربایجانیهای دیگر دارند، آنها هم برخوردار خواهند شد.
اما یک روز پس از تسلیم تروریستهای مسلح قره باغ، فرودگاه خوجالی با ارامنه ای که میخواستند قره باغ را ترک کنند پر شد. در روزهای بعد، ترک شهرهای «خانکندی» و دیگر شهرهاییکه ارامنه در آن ساکن بودند شروع شد تا جاییکه جاده خانکندی- لاچین از ترافیک سنگین قفل گردید.
مهاجرت ارامنه قره باغ به ارمنستان با میل و رغبت خود و بدون اجبار صورت میگرفت حتی نیروهای امنیتی آذربایجان از پیر زنان و پیرمردان و کودکان با آب و غذا و بیسکویت پذیرایی میکردند و دارو به مریضها داده و با جمله «یاخشی یول» بدرقه اشان میکردند!
امروز و در هشتیمن روز تسلیم خانکندی، خبرنگار بی بی سی در آخرین ساعت روز اعلام کرد که حدود نصف جمعیت قره باغ ( بی بی سی جمعیت قره باغ را صدو بیست هزار نفر اعلام می کند) این منطقه را به سوی ارمنستان ترک کرده اند.
با اینکه هیچ ارگانی و هیچ کسی نه تنها ساکنین ارامنه قره باغ را تهدید نمی کند، بلکه از طرف دولت امنیت آنها هم تضمین میشود، با این تفصیل چرا آنها مهاجرت و ترک منطقه و محل زندگی خودرا ترجیح میدهند؟
به نظر می آید بیشتر انها شریک جنایت «فاجعه خوجالی» و قتل و شکنجه سالهای هزارونهصدو نود تا نود سه مردم بی دفاع آذربایجان در قره باغ بوده اند و شرمندگی، ترس و واهمه تلافی آن سالها توسط مردم آذربایجان را دارند که آنها را مجبور به ترک منطقه و پناه بردن به ارمنستان می کند…!
