در حالی که آموزش مبتنی بر زبان مادری برای رشد کامل افراد و انتقال میراث زبانی ضروری است، ۴۰ درصد از دانشآموزان جهان از به آموزش به زبانی که بهتر صحبت میکنند یا میفهمند محرومند. چنین وضعیتی به شدت یادگیری، بیان فرهنگی و ایجاد روابط اجتماعی را تضعیف می کند و میراث زبانی بشریت را به میزان قابل توجهی تضعیف می کند.
بنابراین بسیار مهم است که مسئله زبان به صورت ضروری هنگام عمل به مفاد “آموزش تحول آفرین”، که یونسکو در طول سال ۲۰۲۲ از آن حمایت می کرد در نظر گرفته شود. اجلاس آموزش تحول آفرین، که سپتامبر گذشته برگزار شد و با حضور دبیر کل سازمان ملل متحد، آنتونیو گوترش به اوج خود رسید.
این امر ابتدا به جمع آوری مجموعهای بهتر از دادهها نیاز دارد که انجام اقدامات خاص و سفارشی شده را ممکن سازد. اما بیش از همه، این امر نیاز به آگاهی عمومی تری از ارزش بیبدیل اما شکننده تنوع زبانی و فرهنگی جهان .
هر یک از بیش از ۷۰۰۰ زبانی که بشریت صحبت میکند، دیدگاهی منحصربهفرد از جهان، چیزها، موجودیت، شیوهای از تفکر و احساس را در خود دارد – بهقدری که هر ناپدید شدن یک زبان، ضایعهای جبرانناپذیر است. در این زمینه، دهه بین المللی زبانهای بومی (۲۰۲۲-۲۰۳۲)، که یونسکو آژانس پیشرو برای آن است، فرصت مهمی برای جامعه بین المللی است تا به منظور حفاظت از بخش عمدهای از تنوع فرهنگی جهان بسیج شود.
هدف این روز جهانی نیز همین است: بزرگداشت این شیوههای بیان جهان در کثرت آن، تعهد به حفظ تنوع زبانها به عنوان میراث مشترک، و تلاش برای آموزش با کیفیت – به زبانهای مادری – برای همه.