سخنان برخی مقامات ایرانی در رابطه با برقراری رابطه با آمریکا به شرط دریافت سیگنال مثبت از سوی واشینگتن، با افزایش اعتراضات عمومی بازنشستگان در بیش از ۳۰ شهر ایران همزمان شد.
آمادگی مذاکره با آمریکا از سوی محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلت نظام که گفته می‌شود یکی از نامزدهای احتمالی اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۱۴۰۰ است، رویکرد بخش مهمی از نزدیکان به بیت رهبر ایران و نهادهای قدرت وابسته به او را بازتاب می‌دهد.
افزایش دوباره موج اعتراضات عمومی در ایران که یکشنبه ۱۷ اسفند به بیش از ۳۰ شهر کشور کشیده شد، رهبر ایران و افراد و نهادهای زیر مجموعه او را وادار به دادن پالس‌هایی به غرب به ویژه ایالات متحده کرده است.
در حالی که ایران انتظار داشت با ورود جو بایدن به کاخ سفید دولت جدید آمریکا از سیاست «کارزار فشار حداکثری» دولت پیشین عقب‌نشینی نماید و بدون قید و شرط به برجام بازگردد، رفتار و سیاست‌های بایدن برای رهبر و حکومت ایران شوک آور بوده است.
جو بایدن که با رویکرد «فرصت‌دادن به دیپلماسی» در تعامل با ایران به قدرت رسید هرگز در دوران مبارزه انتخاباتی خود روند دیپلماتیک را به معنای کوتاهی از منافع و یا نادیده گرفتن تمامی دستاوردهای دولت ترامپ تعبیر نکرده بود. اما رویکرد «دیپلماسی‌محور» بایدن از سوی حکومت ایران این گونه تفسیر شد که دولت جدید آمریکا آماده است به هر قیمتی به میراث ترامپ پشت پا بزند و سراسیمه به برجام باز گردد و همزمان سیاست منطقه‌ای و پرونده موشکی تهران را نادیده بگیرد.
چنین برداشت مغالطه‌آمیز از سوی تهران سبب شد تا مقامات جمهوری اسلامی عجولانه پالس‌های پیدا و پنهان فراوانی به سوی دولت و کنگره دموکرات در واشینگتن ارسال کنند. این رفتار ایران واکنش خشمگینانه روسیه، متحد دیرینه ایران را نیز در پی داشت و پوتین حتی از پذیرش رئیس مجلس ایران و فرستاده علی خامنه‌ای خودداری کرد.
پوتین منتظر ماند تا شرایط به نقطه کنونی یعنی درخواست‌های ملتمسانه برای آغاز مذاکرات با آمریکا و بی‌توجهی بایدن به آن درخواست‌ها برسد و سپس با تاخیری معنادار از طریق سفیر روسیه درتهران به علی خامنه‌ای پاسخ دهد.
واکنش‌های تهاجمی ایران از جمله کاهش تعهدات برجامی و تهدید به خروج از پروتکل الحاقی تا افزایش حملات نیروهای نیابتی در منطقه، گویای سرخوردگی رهبر ایران و اشتباه محاسباتی او از رویکرد دیپلماتیک رئیس جمهوری آمریکا بوده است.
از سویی دیگر این رفتارهای به ظاهر قدرتمندانه می تواند بازتاب‌دهنده فشارهای اقتصادی و اجتماعی داخلی به ویژه بازگشت مجدد معترضان ایرانی به کف خیابان ها به‌شمار آید.
اصرار تهران بر آزادسازی پول های بلوکه شده ایران و لغو تحریم ها به ویژه برداشته شده موانع بانکی بر خلاف قدرت نمایی ظاهری ایران به وضوح نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی در چه تنگنایی قرار گرفته و سیاست فشار حداکثری تا چه حدی واقعیت‌های داخلی ایران را تحت تاثیر قرار داده است.
منبع: العربیه
