دکتر بهروز کارگری مسئول هماهنگی کمیته های علمی قرارگاه دانشگاهی کنترل کووید-۱۹ در دانشگاه علومپزشکی آذربایجانغربی به نقل از یکی از همکاراننش مینویسد:
اول از همه بگویم که ونتیلاتور یک ماسک اکسیژن نیست که بر روی صورتتان نصب کنند و شما هم در حالی که راحت لم داده اید مشغول مطالعه روزنامه و مجلات روز شوید.
ونتیلاسیون برای بیماران کووید-۱۹ به معنی فرو کردن دردناک یک شیلنگ به داخل حلق است که تا زمانی که زنده بمانید یا بمیرید در جای خودش باقی خواهد ماند.
این کار در حالت بیهوشی و به مدت۲ تا ۳ هفته و بدون این که قادر به تکان خوردن باشید صورت می گیرد.
بیمار اغلب بر روی شکم خوابانده می شود و شلنگی که از دهان به لوله هوا متصل است امکان می دهدکه با ریتم دستگاه ریه اکسیژن بدنتان را تامین کنید. بیمار نمی تواند صحبت کند، نمی تواند غذا بخورد و یا هر کار طبیعی دیگری را انجام دهد.
این دستگاه است که بیمار را زنده نگه می دارد. احساس ناراحتی و درد بیمار باعث می شود که پزشکان برای اطمینان از تحمل شیلنگ توسط وی و تا زمانی که دستگاه مورد نیاز باشد داروهای مسکن تجویز کنند.
این به معنی قرار گرفتن در یک حالت کما مصنوعی است. ۲۰ روز پس از قرار گرفتن تحت چنین درمانی، یک بیمار جوان، ۴۰درصد از ماهیچه های خود را از دست می دهد، دهان و تارهای صوتی اش صدمه می بیندو دچار عوارض ریوی و قلبی ممکن می شود. به همین خاطر هم هست که افراد مسن و افراد ضعیف تاب چنین درمانی را نمی آورند و می میرند.
خیلی از ما در چنین وضعیتی قرار داریم….. اگر نمی خواهید کارتان به بیمارستان و بخش آیسییو بیانجامد، ازخودتان محافظت کنید. باز هم می گوییم، این آنفلوآنزا نیست!
وی در ادامه میگوید: یک شیلنگ را برای رساندن غذای مایع از طریق بینی وارد معده شما می کنند، یک کیسه اسهالتان را جمع می کند، لوله دیگری برای جمع آوری ادرار به شما وصل می شود، یک آی-وی برای ورود مایعات و دارو وصل می شود،یک آ-لاین برای نظارت بر وضعیت فشار خون متصل می شود که کاملاً وابسته به دوزهای دقیق محاسبه شده است.
خب حالا بگید ، کسی هست که بخواهد همه این ها را امتحان کند؟ از خودتان محافظت کنید و فاصله را حفظ کنید.