
وحید نامی افزود: من همه فیلمهایم را به زبان تورکی ساختهام چون این زبان را بهتر میفهمم و احساسم در فیلمهایم را بهتر میتوانم بروز دهم. به زبانی که تکلم کردم و بلدم فیلمم را ساختم. من و نوید سهگانهای داریم که مضمون آن دیکتاتوری است و معتقدیم همه جای جهان چنین گیر و گرفتاریهایی دارد.
این کارگردان آذربایجانی در پاسخ به سخنان یکی از مخاطبان که ساخت فیلم ترکی را «غیرمنطقی» خواند و گفت «باید فیلمتان را به زبان مرکزی و فارسی بسازید»، گفت: «من فکر نمیکنم یک فیلمساز به خاطر استفاده از زبان مادری باید کارش توجیه کند. چه کسی این «باید» را تعیین میکند؟ اصلاً این فیلم علیه همه بایدهایی است که تحمیل شده. من زیر بار این بایدها نمیروم و فیلمم را به زبان مادری خودم میسازم. کشور کوچک کوزوو سه زبان رسمی دارد، اندازه تبریز هم جمعیت ندارد. این چیزی که شما میگویید خیلی شوونیستی و کهنه و منسوخ شده است.»
نامی در این خصوص در کانال تلگرام خود نوشته: در کنار انواع سرکوب و تقلیل حقوق و نیازهای شهروندی که با خوانشهای مصادره گر و تجزیه هراسی صورت می پذیرد، متاسفانه ماهیت و معنای قومیت و زبان در ایران دستخوش اعوجاج و سرکوبهای ریشه ایتر است. از دیدگاه جریان مسلط و برپایه تئوریهای من درآوردی قومیت ذیل یک خرده فرهنگ معنی و تحلیل میشود و بیش از تکیه بر مبنای فرهنگی، گویی بر تضاد و تجزیه دامن میزند. حال در تب و تاب سیاسی امروز باز همین خوانش از سوی مصادره گران و تئوریسازان به گوش میرسد. از این رو آینده فرهنگی اقوامی که اتفاقا مبنای مشارکت دست به عصای شان در انتخابات اخیر نه این حزب و آن حزب که دستیابی و امکان مطالبه حقوق سرکوب شده تاریخی است، نگران کننده و دفرمه است. ما با تعریفی از قومیت مواجه هستیم که تهی شده از همه ویژگی های قومی است، تا به شکل فیک، و رفع تکلیف ظاهری، در باطن به نفع یک هژمونی، مدیریت و مهندسی می شود.»
وحید حسینی نامی، متولد ۱۳۶۴ تبریز و فارغ التحصیل رشته فیلمسازی است و تا کنون بیش از ۲۰ فیلم کوتاه و مستند ساخته است.