حسن روحانی، رئیسجمهور ایران در جلسه روز چهارشنبه پنجم شهریور هیأت دولت اظهاراتی عنوان کرد که با دیگر اظهارات مسئولان دولتی و همچنین شرایط جاری در وضعیت مردم تناقضات آشکاری داشت.
رئیسجمهور ایران گفت که «اگر ملت ما خودش را سال ۹۷ باخته بود و میگفت نمیتوانم مقاومت و توان دشمن از من بالاتر است امروز پیروزی نداشتیم.»
در رابطه با این سخن آقای روحانی دو نکته است که باید مشخص شود: نخست اینکه مگر مردم اجازه دارند که در مورد مناسبات سراسر تنش و توسعهطلبانه شما اظهار نظر کنند؟ دوم اینکه، قرار است مگر مردم با چه شیوهای این نارضایتی خود را اعلام کنند -کما اینکه سه اعتراض سراسری به وضعیت اقتصادی (دی ۹۶، آبان ۹۸ و دی ۹۸)، صدها تجمع اعتراضی کارگری و دهها تجمع هویتی و اتنیکی نمونه بارز این اظهارنظرهای مردمی هستند.
در جایی دیگر آقای روحانی مدعی شده که «آنها میخواستند ما را به نقطه فروپاشی نظام برسانند و میگفتند تا پایان ۹۷ شما دیگر نیستی.» در این مورد اگر منظور رئیسجمهور ایران از «آنها» را ایالات متحده در نظر بگیریم، بهتر است به اظهارات دونالد ترامپ مراجعه کنیم که در تاریخ دوشنبه ۶ خرداد ۹۸ به طور صریح اعلام کرد که «ما به دنبال تغییر حکومت نیستیم. من میخواهم این قضیه را روشن کنم. ما میخواهیم هیچ سلاح هستهای نباشد.»
همچنین مایک پومپئو، وزیر خارجه این کشور نیز در تاریخ ۳ خرداد ۹۷ گفت «تغییر رژیم» ایران در دستور کار دولت دونالد ترامپ نیست.
البته این فقط دو نمونه از اظهارات مقامات آمریکایی در رابطه با جمهوری اسلامی است.
یکی دیگر از اظهارات آقای روحانی که از سوی کاربران ایرانی در شبکههای اجتماعی دستمایه طنز قرار گرفت این بود که او به صراحت تمام مدعی شد که «علیرغم مشکلات، اجناس و کالاهای ما از اروپا هم بهتر است.»
در مورد تناقض این سخن آقای روحانی، با اینکه میشود هزاران مورد را بهمیان آورد ولی ما به چند مورد اشاره میکنیم: دونالد ترامپ در تاریخ ۱۱ تیر ۹۹ تقریبا تمام موجودی و تولیدات داروی رمدسیویر را از یک شرکت دارویی خرید که این، تقریبا ۵۰۰ هزار دوز، معادل ۱۰۰ درصد تولید شرکت گیلیاد در ماه ژوئیه، ۹۰ درصد تولید ماه آگوست و ۹۰ درصد ماه سپتامبر بود.
اتحادیه اروپا در تاریخ ۲۲ فروردین ۹۹ بالغ بر ۵۰۰ میلیارد دلار برای مقابله با کرونا بودجه تخصیص داد که در مقابل این مبلغ، حسن روحانی پس از ۱۱ روز انتظار موفق شد با تأیید علی خامنهای یک میلیارد یورو از صندوق ذخیره ارزی برداشت کند.
اتحادیه اروپا در ماه فروردین سال جاری برای مبارزه با ویروس کرونا ۲۰ میلیون یورو به ایران کمکهای انساندوستانه فرستاد. در همین راستا در کنار سازمان جهانی بهداشت کشورهای مختلفی همچون ترکیه، جمهوری آذربایجان، امارات متحده عربی، آلمان، فرانسه، انگلیس، ژاپن، قطر، چین، و روسیه نیز به ایران کمکهای نقدی ویا تجهیزاتی فرستادند.
علیرغم این موارد باز گزارشات و اخبار مختلفی از کمبود دارویی که در درمان کرونا استفاده میشود ویا داروها و تجهیزات بیماران خاص هر روز منتشر میشود.
امام بخشقائدی، معاون غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی یاسوج روز چهارشنبه ۵ شهریور گفت: «هم اکنون با کمبود داروی “رمدسیویر” مورد نیاز بیماران کرونایی استان مواجهیم که به تعداد به ما داده نمی شود. هر سری که این دارو برای استان ارسال می شد حدود ۱۷ عدد بود که تنها یک مرحله ۱۷۷ عدد بود.»
همزمان، عباسعلی درستی، معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تبریز نیز اعلام کرد که به خاطر کمبود کیت تشخیص کرونا تعداد نمونهگیریها در آذربایجانشرقی از ۱۰۰۰ مورد به ۴۰۰ مورد کاهش یافته است.
در بخش دارویی و تجحیزاتی نیز، علی شمسینیا، مدیرعامل موسسه خیریه ثامن الحجج بیماران خاص استان کرمان روز یکشنبه ۱۲ مرداد اعلام کرد: «برای تهیه داروهای خارجی بیماران خاص (کلیوی ،تالاسمی و ام .اس) در استان به شدت با کمبود مواجهیم از طرف دیگر بدن بیماران نسبت به مصرف داروهای داخلی واکنش نشان میدهد و حال شان را بد میکند… در برخی موارد هم زخم هایی در محل تزریق دارو ایجاد می شود که بسیار ناجور است. به عبارتی داروهای داخلی نیاز بیماران را برطرف نمی کند که به نظرم وزارت بهداشت حتما باید در این باره چارهای بیندیشد.»
همچنین، فاطمه اشدری، مدیر انجمن خیریه حمایت از بیماران کلیوی قزوین، روز یکشنبه ۲۶ مرداد اعلام کرد: «با افزایش تحریمها، ورود دستگاههای دیالیز جدید امکان پذیر نیست و مشکلات بیماران دیالیزی برای دریافت خدمات درمانی دوچندان شده است… بیماران به دلیل مشکلات متعدد دستگاههای ایرانی تمایلی برای استفاده از این دستگاه ها ندارند و دستگاه های قدیمی نیز فرسوده هستند.»
ایلنا در تاریخ ۱۵ مرداد در گزارشی از بیماران خاص در ایران نوشت اغلب این بیماران بیکار و فقیرند و هیچ حامی و دست یاریگری ندارند تا جایی که برخی از آنها به دلیل شرایط سخت تامین هزینهها ترجیح می دهند روند درمان را رها کنند و خود را به دست تقدیر بسپارند.
یک بیمار گفته بود که: «چند باری به دلیل نداشتن هزینه داروهای وارداتی از داروهای داخلی استفاده کردم که دچار لرزش بدن و مشکلات پوستی شدم. اگر همین طور داروهای وارداتی کمیاب و روز به روز گرانتر شوند روند درمانم را رها خواهم کرد.»
در مورد معیشت مردم و کارگران نیز همه روزه اخبار اسفناکی منتشر میشود که نشان میدهد برعکس ادعای آقای روحانی وضعیت اجناس و کالاها در ایران خیلی وخیم است: از دستمزد نصف خط فقر کارگران، حق مسکن ۳۰۰ هزارتومانی کارگران، صورت خود را با سیلی قرمز کردن کارگران، اجارهنشینی بیش از ۶۰٪ کارگران ایران، محتاج بودن کارگران روزمزد به نان شب، اجاره پشتبام ۵۰ هزار تومانی در تهران، ناتوانی ۸.۲ درصد از خانوارهای ایرانی طی یک سال در مصرف گوشت، خودکشی دختر بچه ۱۲ ساله پایه پنجم ابتدایی در ایلام به خاطر فقر، زیر خط فقر امنیت غذایی قرار گرفتن ۷۴ درصد ساکنان سیستان و بلوچستان، تورم ۳۰.۴ درصدی فقط مردادماه ۹۹، زبالهگردی کودکان در تبریز و شهرهای دیگر و بسیاری از موارد دیگر…
در جایی دیگر آقای روحانی مدعی شده که «یک جایی در دنیا پیدا کنید که درمان کرونا مجانی باشد، در ایران حتی برای افرادی که غیر ایرانی هستند، درمان مجانی است.» معلوم نیست آقای روحانی بر چه اساسی این ادعا را کرده است اما در اغلب کشورهای جهان درمان کرونا در بیمارستانهای دولتی مجانی است. این مسئله آنقدر روشن است که احتیاجی به نام بردن از کشور خاصی نیست. این درحالیست که سیما سادات لاری، سخنگوی وزارت بهداشت ایران روز چهارشنبه ۲۹ مرداد اعلام کرد که «اگر کسی نیاز به بستری در آیسییو نداشته باشد، در بیمارستان دولتی حدود ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هزینه فرد می شود. اگر نیاز به آی سی یو داشته باشد، اما داروی خاصی نخواهد به طور متوسط ۵ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هزینهاش میشود.»
سخنگوی وزارت بهداشت در باره هزینه تست کرونا نیز گفت: «نرخ دولتی تست برایشان ۲۳۰ هزار تومان» و «نرخ مراکز خصوصی هم حدود ۴۵۰ تا ۵۲۰ هزار تومان است.»
همچنین بر اساس اعلام قاسم میری علیآبادی، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در تاریخ ۹ تیر، تست کرونا در این استان محرم و زیر خط فقر فقط برای افراد بالای ۶۰ سال -آنهم اگر علایم مشخص داشته باشند- مجانی شد.
گزارش از ایانتی.