
وضعیت سرکوب و دستگیریها در دیگر شهرهای آزربایجان غربی مثل خانا(پیرانشهر)، سولدوز، ساریداش(سردشت)، خوی، و بیکندی(بوکان) نیز به همین شکل است.
هیچ بهانه و دلیلی نمی تواند کشتار انسانهای بی گناه که حق اعتراض دارند را توجیه کند.
شلیک مستقیم به معترضین به معنای کشتار شهروندان از طرف جمهوری اسلامی است و توجیه دیگری نمیتواند داشته باشد.
مشاهدات و تحقیقات آهراز و نهادهای حقوق بشری صریحا نشان میدهد که در شرایط کنونی وضعیت به گونهای نیست که اقدامات دولت با شدت وضعیت متناسب باشد. در عین حال اقدامات دولت باید با تعهدات دولت نیز در تضاد نباشد. دولت ایران با متعهد ساختن خود به میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، به آن اعتبار قانونی بخشیده است. این به این معناست که جمهوری اسلامی نمیتواند اقدامات برخلاف مواد این میثاق را به غیر از شرایط اضطراری اعمال کند.
در آزربایجان غربی، انسانهای معترض به صورت صلح آمیز در اعتراضات شرکت کردهاند که مورد حملهی نیروهای امنیتی با سلاحهای جنگی هستند. پس شرایط برابری وجود ندارد و ارگانهای امنیتی دولت به هیچ وجه نمیتوانند با استناد به وضعیت اضطراری کشتار انسانها را عادی جلوه دهند.
حقوق تجمع و اعتراض نیز بیان میکنند که اعتراض و تجمع صلح آمیز حق هر فرد است. و اگر افرادی به صورت غیرصلح آمیز اعتراض خود را مطرح میکنند دولت موظف است به جای سرکوب اعتراضات این افراد را با رعایت چهارچوب قانونی از اعتراضات دور کند تا اعتراضات و تجمع ادامه پیدا کند. ولی مقامات جمهوری اسلامی به جای گشودن فضا برای گفتگو در مورد شکایات مشروع مردم، آنها را گلوله باران میکنند.
اقدامات خودسرانهی جمهوری اسلامی نشان میدهد که ایران به هیچ وجه به قانون پایبند نبوده و حاضر است بدون پاسخگو بودن، شهروندان بی گناه خود را نیز با سلاحهای جنگی بکشد.
ُبه عنوان آهراز اقدامات غیرقانونی جمهوری اسلامی در آزربایجان و دیگر مناطق کشور را محکوم کرده و تمامی گزارشات و مدارک این جنایت را به شورای حقوق بشر خواهیم فرستاد. از جامعهی بینالملل و نهادهای مرتبط خواستاریم که با مکانیزم های موثرتر جمهوری اسلامی را به پاسخگو بودن در مقابل این جنایات وادارد.
«اهراز»