خطاب به سازمان های بین المللی و افکار عمومی جهان؛
به دلیل مدیریت فاسد رژیم اسلامی ایران، این کشور با بحران های بسیاری دست و پنجه نرم می کند که بحران محیط زیست و آب از مهمترین آنهاست. امروزه به دلیل مدیریت غیرعلمی و فاسد در بسیاری از نقاط ایران، مشکلات زیست محیطی اهمیت حیاتی پیدا کرده و به سوی غیر قابل مدیریت بودن پیش می روند. بحرانی ترین و فوری ترین بحران و یا به عبارت دقیق تر فاجعه زیست محیطی و آبی در ایران، دریاچه ارومیه در آزربایجان جنوبی (شمال غربی ایران) می باشد.
بر اساس بسیاری از تحقیقات و گزارش های علمی*، بخش کوچکی از خشکی دریاچه ارومیه به دلیل گرمایش زمین است، اما بیشتر آن به دلیل مدیریت نادرست منابع آب می باشد. به گفته کارشناسان، خشک شدن دریاچه ارومیه که در بر گیرنده میلیاردها تن نمک است، میلیون ها نفر را مجبور به مهاجرت خواهد کرد و در سال های آینده صدها شهر و روستا به ویژه شهر تبریز، مرکز آزربایجان جنوبی تخلیه خواهند شد. زیرا مردم به دلیل بیابانی شدن منطقه و شیوع انواع بیماری ها امکان زندگی در آن منطقه را نخواهند داشت. این به معنای یک بحران انسانی بزرگ در آزربایجان جنوبی و مناطقی است که مقصد مهاجرت خواهند بود.
جنبه دیگر این وضعیت این است که بر اساس داده ها، رژیم اسلامی ایران مانند سایر مسائل، در اقدامات پیشگیرانه علیه بحران های محیط زیست و بحران آب نیز تبعیض ملیتی و جغرافیایی اعمال می کند. در این اقدامات پیشگیرانه اولویت به استان های مرکزی داده می شود و اقدامات پیشگیرانه کافی در مناطق ملیتی غیر فارس انجام نمی گیرد. حتی در برخی موارد رژیم جمهوری اسلامی از بحران های زیست محیطی به عنوان عامل فشار بر گروههای ائتنیکی استفاده می کند تا آنها را وادار به مهاجرت کند، موردی که خصوصاً در منطقه عمدتاً عرب نشین احواز و آزربایجان جنوبی دیده می شود. بسیاری از فعالان حقوق بشر، مدنی، سیاسی و محیط زیست آزربایجان جنوبی، عدم تمایل رژیم اسلامی ایران به اقدامات موثر در برابر خشک شدن دریاچه اورمیه را با تمایل رژیم برای تغییر ساختار ائتنیکی منطقه مرتبط میدانند.
ما به عنوان سازمان های آزربایجان جنوبی بار دیگر به سازمان های بین المللی و افکار عمومی جهان می گوییم؛
در آزربایجان جنوبی یک فاجعه زیست محیطی وجود دارد و این فاجعه زیست محیطی در سال های آینده به یک بحران انسانی تبدیل خواهد شد. بدون شک قربانی این بحران زیست محیطی و انسانی نه تنها آزربایجان جنوبی، بلکه سایر استان های ایران و کشورهای منطقه خواهند بود. به همین دلیل از سازمانهای بینالمللی و افکار عمومی جهان میخواهیم که رژیم ایران را تحت فشار قرار دهند و با صدای بلند از ایران بخواهند که سیاستهای تبعیضآمیز خود را کنار بگذارد و اقدامات مؤثری در مورد فاجعه زیست محیطی دریاچه ارومیه انجام دهد. در غیر این صورت برای جلوگیری از بحران زیست محیطی و انسانی در آزربایجان جنوبی و مناطق همجوار دیر خواهد بود.
تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان – دیرنیش
جنبش دانشجویی آزربایجان – آزوح
حزب دموکرات آزربایجان جنوبی – گآدپ
حزب مرکز آزربایجان
Addressed to:
UNEP
WWF
Greenpeace
Climate Foundation
Global Footprint Network
Friends of the Earth
Earthjustice
Green Cross
* References:
https://na.unep.net/geas/getuneppagewitharticleidscript.php?article_id=79
https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fenvs.2021.603916/full
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9719577/