تردد در جاده گوروس-قافان که ارمنستان را با ایران متصل می کند و از منطقه قبادلی آذربایجان عبور می کند به گونه ای سازماندهی شده است که دیگر ارامنه نمی توانند با سرعت زیاد از این جاده عبور کنند. آنها باید سرعت را در نزدیکی پست های مرزبانان آذربایجان به حداقل برسانند و از میان بلوک های بتنی عبور کنند.
لازم به ذکر است که این جاده پس از حمله به مرزبان آذربایجان بسته شد و در نتیجه ارتباط اصلی زمینی ارمنستان و ایران قطع شد. پس از سه روز مذاکره با میانجیگری روسیه، طرف آذربایجانی راه را باز کرد، اما با بلوک های بتنی حرکت در نزدیکی پست‌های مرزی را محدود کرده است.
به گزارش بخش فارسی گروه خبری ای‌ان‌تی، روزنامه ارمنی هراپاراک می نویسد که این جاده در واقع “تا حدی باز شده است”. اینگونه که، آذربایجانی ها بلوک های بتنی را در جاده در دو یا سه نقطه گذاشته‌اند و تردد را محدود کرده‌اند. بلوک های بتنی در مقابل پست های مرزبانان آذربایجانی قرار داده شده‌اند.
این روزنامه می‌نویسد: “منابع ما می گویند سرعت خودروها هنگام عبور از این قسمت از جاده به حداقل می رسد، زیرا در نتیجه قرار داده شدن بلوک های بتنی به صورت زیگزاگ، فقط یک خط باریک برای تردد باز است. با به حداقل رسیدن سرعت خودروها، طرف آذربایجانی می تواند به راحتی رهگذران را شناسایی کند و این هم مخاطراتی در پی دارد. اکنون مردم سعی خواهند کرد از این جاده عبور نکنند، مخصوصاً به این دلیل که امنیت ملی چند ماه پیش از رانندگان خواسته است بدون توقف و با سرعت از این جاده عبور کنند.”
گفته می شود که رهبران ارمنستان ممکن است برخی تعهدات را در ازای بازشدن جاده به عهده گرفته باشند، اما چزییات آن در آینده آشکار خواهد شد.
لازم به ذکر است که برخی از قسمتهای جاده گوروس-قافان در زمان شوروی از قبادلی آذربایجان احداث شده است. پس از اینکه آذربایجان در نوامبر سال گذشته مرزهای بین‌المللی خود را در جهت قبادلی و زنگیلان احیا کرد، بخشی از این جاده تحت کنترل آذربایجان قرار گرفت. با این حال، باکو، با حسن نیت، تردد در این قسمتهای جاده را تا ایجاد جاده جایگزین مجاز کرده بود.
اکنون محدود کردن تردد در جاده در چندین قسمت با بلوک های بتنی به طرف آذربایجان اجازه می دهد تا حدی محموله های حمل شده از طریق خاک خود را کنترل کند. زیرا ماه هاست اطلاعات و گزارشاتی منتشر شده است که کامیون های پر از محموله مشکوک از ایران به ارمنستان و از آنجا به سرزمین های آذربایجان تحت کنترل صلحبانان روس منتقل می شوند.
