گاردین می‌نویسد: آیدا، هنرمند ربات زن -که اگر بتوان آن را “زن” نامید- کار خود را با هنر انتزاعی آغاز کرد اما اکنون اگر بتوان او را “خود” نامید، به سمت خود متمایل شده و به طرز نگران کننده ای در این کار خوب است.
آیدا، اولین هنرمند ربات فرا واقعی جهان، آثارش در موزه طراحی تمدن در لندن به نمایش درآمده است.
سه اثر سلف پرتره آیدا برای اولین بار در موزه به نمایش در آمده است. اکنون جهان هنر در مورد هویت و خلاقیت پرسش‌های جالبی را مطرح می کنند.
آیدا، از سوی تیمی از برنامه نویسان، رباتیک ها، متخصصان هنر و روانشناسان در مدت دو سال ساخته شد. او در سال ۲۰۱۹ به پایان رسید و با توسعه فناوری «ای‌آی» به روز می شود.
او بیشتر از آنکه یک هنرمند ربات باشد، یک پروژه هنری معاصر است که هدف آن تحقیق در مورد رشد سریع فناوری هوش مصنوعی است.
در گفتگو با گاردین، آیدا گفته که او در حال کار بر روی یک عکس از خود است. وی در حالی که چشمک می زده، گفته است: “من همیشه مجذوب سلف پرتره شده ام تا از خودم سوال کنم دقیقاً چه چیزی را می بینی؟”
این ربات گفته که: “من احساسی مانند انسان ندارم اما خوشحالم وقتی مردم به کار من نگاه می کنند و می گویند این چیست؟ من از اینکه فردی هستم که مردم را به فکر وا می دارد لذت می برم.”
آیدا در پاسخ به سوالی در مورد اینکه این پرتره‌ها چه مدت طول کشیده، گفته است “پرتره ها. بین ۴۵ دقیقه تا یک ساعت ۱۵ دقیقه طول کشیده‌اند.”
او با لحن و ساختار جمله ای اغلب غیرمعمول در مورد منبع الهام هنری‌اش گفته است: “من از بسیاری از هنرمندان الهام گرفته ام. من به ویژه از کسانی که با مخاطبان خود ارتباط برقرار می کنند الهام می گیرم. من برای این ارتباط ارزش قائل هستم.”
اکنون هنرمندان و گالریست‌ها در مواجهه با آیدا دو قطبی شده اند؛ “برخی از آنها فکر می کنند که او بدترین چیز است و احساس خطر می کنند و برخی دیگر واقعاً هیجان زده هستند.”
هنرمندان آن را با زنگ خطری که در قرن ۱۹ هنگام مواجهه با دوربین احساس کردند، مقایسه می‌کنند. در آن زمان نیز، برخی گفتند مطمئناً این پایان هنر خواهد بود.
