
این نوع مذاکرات معمولاً برای حل اختلافات، ایجاد توافقات یا تبادل نظر درباره مسائل مشترک بین فرهنگها و کشورها برگزار میشود. شاید گفت که مذاکره قدرتمندترین سلاح جهان امروز است (بزرگ, 2017). در بسیاری از مواقع، مذاکره و توافق میتواند بهترین راه برای حل اختلافات و رسیدن به توافقات مشترک باشد (بزرگ, 2017)، زیرا جنگ معمولاً هزینهبر و خطرناک است و ممکن است منجر به ویرانی، صدمات بزرگ، و دلخراشی برای هر دو طرف شود. با این حال، برای رسیدن به مذاکره موفق، نیاز به تعهد، تسامح، و توانایی درک و تبادل نظر با طرف مقابل وجود دارد (کیم, 2023).
از کانتکست تاریخی در ایران، ملتهای مختلف و اقلیتهایی از جمله ترکها، اعراب، کردها، بلوچها و غیره زندگی میکنند. این اقلیتها معمولاً به زبان، فرهنگ و سنتهای خاص خود کم کم خود آگاهی پیدا میکنند (مهاجر & خسروی, 2019).
گفتگو و مذاکره میتواند جایگزین مناسبی برای جنگ نژادی باشد. برعکس همان چیزی که در دوران بالکانیزاسیون رخ داد این رویکرد به کاهش تنشها، ایجاد فهم مشترک، و رسیدن به توافقات میان اقوام و اقلیتها کمک میکند (بزرگ, 2017). از طریق دیالوگ و تبادل نظر، میتوان مسائل را روشنتر کرده و بهبودی در روابط اجتماعی و فرهنگی ایجاد کرد. امروز باید گفت که حرکت ملی و مدنی آذربایجان در حال برون رفت از دگماتیزم و رمانتیزم تاریخی است همکاری تشکیلاتها و نهادهای مدنی گفتگوی فعالان مدنی در فضای عمومی بر قدرت ملتمان خواهد افزود چونکه گفتگوی صمیمانه باعث خواهد شد که حتی بخشی از گروههایی که دشمن فکری حرکت ملی و مدنی هستند نیز خلع سلاح شوند ولی افراط و تفریط گرایی سم کشنده ای است که مانند سیانور عمل میکند (مهاجر & خسروی, 2019). از این حیث میتوان گفت که همانطور بنظر ارسطو انسان حیوان ناطق بود امروز نیز میتوان گفت که انسان حیوان مذاکره کننده و تعامل کننده است کیم, (2023).
منابع:
کیم, ا. (2023). مذاکره به عنوان ابزار اصلی در حل اختلافات. رساله دکتری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
مهاجر, ا.، & خسروی, ب. (2019). اقلیتهای فرهنگی و سیاسی در ایران: یک مطالعه تحلیلی. مجله تحقیقات فرهنگی، 5(2)، 45-60.
بزرگ, ج. (2017). جنگ و مذاکره: تأملی بر روابط بینالملل. تهران: انتشارات نی.