خانم سئوينج پورشهباز مادر این کودک به کمپین #بالامین_آدی گفت: «پسرمان در ١٠ تیرماه ۱۴۰۲ به دنیا آمد و ما نام آغگون قايا را برای او برگزیدیم. آغگون در ترکی به معنای روز روشن و قایا به معنای صخره است و در فرهنگ ترک‌ها نماد ایستادگی و مقاومت می‌باشد.
مسئولان شعبه ارم ثبت احوال تبریز گفتند چون این نام در “سامانه انتخاب نام” وجود ندارد، “غیرمجاز” است و برای این نام شناسنامه نمی‌دهیم. مسئولان شعبه دو اداره ثبت احوال تبریز هم با این نام ترکی مخالفت کردند و در اظهاراتی عجیب گفتند “شما با این نام، حق انتخاب را از کودک می‌گيريد!” ما هم گفتیم مگر فردی که نام کودکش را عربی یا فارسی می‌گذارد، حق انتخاب کودک را نمی‌گيرد؟!
در نهایت، از صدور شناسنامه با نام “آغگون قايا” خودداری کردند؛ حتی اجازه ندادند نام کودکمان را قایا بگذاریم و به اجبار نام او را کایا ثبت کردند. البته کایا هم در ترکی استانبولی به معنای صخره است اما مسئولان ثبت احوال تصور می‌کردند قایا ترکی است و کایا ترکی نیست به همین دلیل قایا را قبول نکردند. امیدوارم روزی برسد بتوانیم نام دلخواهمان یعنی آغگون قايا را روی کودکمان بگذاریم.»
اظهارات غیرقانونی مسئولان اداره ثبت احوال در حالی است که ماده ۲۰ قانون ثبت احوال می‌گوید «انتخاب نام با اعلام‌‌كننده(والدین کودک) است»
پیشتر گفتیم یکی از شگردهای سازمان ثبت احوال در مخالفت با اسامی ترکی، ثبت اجباری نام غیر ترکی در شناسنامه کودکان است. این روش در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ بیشتر رواج داشته اما همچنان تداوم دارد. مثلا در سال ۱۳۶۶ اداره ثبت احوال بیله‌سوار مغان نام نوزاد خانواده م. جوانشیر را به‌جای نام ترکی «ائل‌دنیز»، «مازیار» ثبت میکند. و در دهه هفتاد نام نوزاد خانواده ع. جوانشیر را به‌جای نام ترکی «گوندوز»، «آصف» و نام دیگر فرزند این خانواده را به‌جای «ائل‌اوجا»، «لاله» ثبت میکند.
