غلامرضا جلالی در نشست «تبیین علل بروز ناآرامیهای آبان ۹۸»، با بیان اینکه ارائه یک تحلیل جامع از حوادث آبان، نیازمند گذر زمان برای روشنشدن زوایای مختلف آن است تا به درک درستی از این مسئله پیچیده برسیم، تصریح کرد: این ماجرا، کاملاً پیچیده، عمیق و چندبعدی بود.
او مدعی شد که در حوادث آبان به نوعی «معاندان انقلاب»، با تمام ظرفیت در حوزه رسانه و فضای مجازی، «تحت حمایت آمریکا»، گردهم آمدند و ۴ قرارگاه سایبری فعال در حوزه شناختی، علیه ایران فعال شد.
جلالی با بیان اینکه آنچه سبب شد «دشمن و عمالش» بتوانند در «غائله آبان» نقش ایفا کنند شبکههای اجتماعی خارجپایه بود، تصریح کرد: «متاسفانه» در سالهای گذشته بخش عمدهای از مخاطبان فعال رسانهای در همین شبکههای اجتماعی خارجپایه ساماندهی شدهاند و این شبکهها با پدید آوردن یک کلانداده، به نوعی سیستم فرماندهی و کنترلی را در اختیار «دشمن» قرار میدهند.
او گفت: «متاسفانه در کشور برخی بهدلیل رویکردهای عوامفریبانه، به نوعی خواهان استمرار فعالیت شبکههای اجتماعی خارجپایه هستند.»
رئیس سازمان پدافند غیرعامل ایران با بیان اینکه وقتی اینترنت در حوادث آبان با اندکی تعلل قطع شد «آبی بر آتش فتنه آشوب بود»، ادامه داد: این اتفاق نشان داد این «اغتشاشات» عملا با شبکههای اجتماعی مدیریت میشود و شما اگر دسترسی به شبکههای اجتماعی خارج پایه را قطع کنید میتوانید «آشوب و تخریبگریها» را پایان دهید. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که ارتباط مستقیمی بین امنیت مردم و شبکههای اجتماعی وجود دارد. ضمن اینکه باید در نظر بگیریم که شبکههای اجتماعی، امروز تنها نقش پیامرسانی را ایفا نمیکنند و در حوزههای وسیعی ورود کرده اند.
غلامرضا جلالی، یکی از مهمترین اهداف حوادث آبان را تضعیف و تخریب احساس و «نمادهای امنیت در کشور» دانست و اذعان کرد: «ما نمونه فجیع این رویکرد را در کشور عراق شاهد بودیم که نوجوانی بیگناه را به بهانههای واهی به شنیعترین وضع ممکن سلاخی کرده، به دار آویخته و در میدان شهر به نمایش عموم میگذارند. این اقدام هولناک هدفی جز ایجاد هراس عمومی و از بین بردن احساس امنیت روانی جامعه ندارد.»
او با با بیان این عقیده که «پروژه ایجاد ناامنی و آشوب در کشور ما» کاملاً سازماندهی شده و از سوی «دشمن» است، گفت: آنان منتظر یک فرصت برای اجرای این پروژه بودند و گرانی بنزین صرفا بهانهای برای «اغتشاش و برهم زدن نظم جامعه» بود. همانطور که ما شاهد سناریوهایی از قبیل «کشتهسازی و قهرمانسازی» بودیم.
جلالی ادامه داد: «یکی از استراتژیهای اصلی جریان اغتشاشگران این بود که شبکه اغتشاشات را با مردم گره بزنند؛ اغتشاشگران میدانستند که هرجا از پوشش مردم استفاده نکنند سریع متوقف خواهند شد. نمونه عینی این اتفاق، گروگانگیری مردم در اتوبانهای تهران بود که مردم را تهدید می کردند که خودروهای خود را در خیابان متوقف و خاموش کرده و راهبندان مصنوعی ایجاد کنند. اما مردم ثابت کردند که اگر اعتراضی هم داشته باشند هیچ نسبتی با اغتشاشگری و تخریب اموال عمومی ندارند و با این کار خود از بدخواهان، اعلام برائت کردند.»
.
.