بنا به گزارش فعالان حقوق بشر از اهواز، چهار زندانى سياسى اهوازى على خسرجى، حسين سيلاوى، جاسم حيدرى و ناصر خفاجيان زاده كه در بعد از ظهر يكشنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۹ در زندان سپيدار اهواز اعدام شده اند، بر روى بدن آنها آثار شكنجه مشاهده شده است.
فعالان عرب بنا به گفته منابع مطلع گزارش دادند، سه زندانى على خسرجى، حسين سيلاوى و جاسم حيدرى كه از انفرادى هاى زندان شيبان به زندان سپيدار در روز اعدام منتقل شده بودند، بر صورت و جاهاى مختلف بدن آنها آثار كبودى ناشى از شكنجه مشاهده شده است. هر سه زندانى قبل از اعدام چندين روز در اعتصاب غذا بسر مى بردند و لب هاى آنها را دوخته بودند و آثار بر روى لب هاى آنها نمايان بود. دست راست على خسرجى كه پلاتين داشت ورم كرده بود.
بر اساس این گزارش، ناصر خفاجيان زاده (مرمضى) بعد از اعتراضات زندانيان در زندان هاى سپيدار و شيبان در فروردين ماه ۱۳۹۹ به مكان نامعلومى منتقل شده بود و قبل از اعدام چند روزى با خانواده اش در زندان فجر شهر دزفول ملاقات داشته است.
سه زندانى ديگر بعد از اعتراضات زندانيان در فروردين ماه ۱۳۹۹ به بازداشتگاه اطلاعات و سپس به انفرادى زندان شيبان در نبود امكانات بهداشتى و محروميت از كليه حقوق يك زندانى بسر مى بردند. در دوران حبس هر چهار زندانى از داشتن كارت اعتبارى زندانيان كه بستگانشان مي‌توانند به اين كارت‌ها پول بريزند نيز محروم بودند. از سه زندانى على خسرجى، حسين سيلاوى و ناصر خفاجيان زاده اعترافات اجبارى در تلويزيون ايران گرفته شده است.
به گفته اين زندانيان، در طول دوران بازداشت و زندان هر چهار نفر به ندرت در بند زندان و همراه زندانيان ديگر بسر مى بردند و بيشتر در سلول هاى انفرادى و زير شكنجه شديد فيزيكى و روحى بسر مى بردند.
منابع موثق تاكيد مى كنند كه در روز يكشنبه دهم اسفند ۱۳۹۹، بدون اطلاع قبلى و طى تماسى از مقامات امنيتى از هر خانواده فقط يك نفر در ميدان چهارشير اهواز حاضر شدند و سپس هر كدام با يك ماشين جداگانه و چشم بسته به زندان سپيدار منتقل شدند. مقامات امنيتى از خانواده ها خواسته بودند كه فقط يك نفر براى ملاقات حاضر شوند وحتى خانواده ها براى زندانيان ميوه و غذا آورده بودند.
در ملاقات چند دقيقه اى زندانيان متوجه مى شوند كه در زندان سپيدار اهواز هستند و به همين دليل «جاسم حيدرى» به ديگر دوستانش مى گويد: “اينجا زندان سپيدار است و ما را براى اعدام آوردند، قبل از ما نيز «على مطيرى»را آوردند سپيدار و اعدام كردند”. خانواده ها و زندانيان از زمان اجراى حكم هيچگونه اطلاع قبلى نداشته اند.
بعد از ملاقات چند دقيقه اى هر چهار زندانى را مى برند و هر كدام از افرادى كه به ملاقات آمده بودند را چشم بسته در اتاق‌هاى جداگانه نگهدارى می‌کنند، كه بعد از ۲۰ دقيقه هر كدام را بطور جداگانه بر بالاى چهار كيسه سياه مى برند تا پيكر ها را شناسائى كنند.
بعد از اجراى حكم اعدام، پيكر هر چهار زندانى عرب را تحويل خانواده ها ندادند اما به آنها گفته اند كه در “لعنت آباد” دفن مى شوند. آنها را بطورمخفيانه دفن كردند، گواهي فوت به خانواده ها ندادند و آنها را تهديد كردند كه حق برگزارى مراسم فاتحه خوانى را ندارند.
مقبره بهشت آباد در نزديكى كوى پادادشهر (الهياله) شهر اهواز قرار دارد و در نزديكى اين قبرستان مخالفان حکومت ايران بعد از اعدام در آنجا دفن مى شوند. مردم به اين قبرستان مزار مى گويند و عوامل جمهوري اسلامى ايران آن را “لعنت آباد” مى نامند. تعداد زيادى از فعالان عرب از ابتداى انقلاب تا كنون در اين مكان بطور دسته جمعى و يا تكى دفن شدند. اعدام هاى دهه ۶۰ نيز در اين قبرستان دفن شدند.
