حماه شهری استراتژیک در مرکز سوریه به شمار میرود و برای ارتش سوریه کنترل بر این شهر امری حیاتی تلقی میشود تا از طریق آن بتواند از پایتخت و حکومت بشار اسد دفاع کند.
جنگ حماه به دنبال حملات برقآسایگروه های مخالف رژیم اسد تحت رهبری اسلامگرایان صورت میگیرد، حملاتی که ظرف مدت کوتاهی به سقوط حلب، دومین شهر بزرگ سوریه، انجامید.
گروه اپوزیسیون ناظر حقوق بشر در سوریه که از لندن تحولات جنگ در این کشور را رصد میکند، روز چهارشنبه گفت که گروه های مخالف رژیم اسد «شهر حماه را از سه طرف محاصره کردهاند و اکنون در فاصله سه تا چهار کیلومتری آن هستند».
به گفته این نهاد، تنها مفر و راه ارتباطی نیروهای ارتش سوریه از سمت جنوب شهر است.
آغاز پیشرویهایگروه های مخالف رژیم اسد تصرف شهر حلب بود که در بیش از یک دهه جنگ داخلی هرگز به طور کامل از کنترل دولت بشار اسد خارج نشده بود. ویدیوهایی که روز چهارشنبه منتشر شد، ابومحمد الجولانی، رهبر گروه اسلامگرای تحریر الشام را به هنگام بازدید از ارگ حلب نشان میدهد.
آمریکا در سال ۲۰۱۸ رسماً گروه تحریر الشام را به عنوان سازمانی تروریستی معرفی کرد. اتحادیه اروپا، بریتانیا، ترکیه و شمار دیگری از کشورها نیز این گروه را در فهرست تروریستی خود قرار دادهاند.
اگرچه پیشروی گروه های مخالف رژیم اسد در آغاز حملاتشان با مقاومت اندکی روبهشد، اما جنگ در اطراف حماه شدید بوده است.
در حالی که بشار اسد تلاش میکند ارتش خود برای انجام ضدحمله علیه گروه های مخالف رژیم اسد را تقویت کند، خبرگزاری رسمی سوریه، سانا، روز چهارشنبه گزارش داد که او دستور افزایش ۵۰ درصدی حقوق سربازان سوری را داد.
سانا همچنین به نقل از یک منبع نظامی از حملات جنگندههای روسیه به مواضع گروه های مخالف رژیم اسد در اطراف حماه خبر داده است.
گروه ناظر حقوق بشر در سوریه نیز گفت که نیروهای حکومتی طی ۲۴ ساعت گذشته «کاروانهای نظامی بزرگی به حماه و اطراف آن آوردهاند». گزارش این نهاد میگوید که «دهها فروند کامیون مملو از توپ، مهمات و سرباز به سمت حماه حرکت کردند».
به گفته گروه ناظر حقوق بشر در سوریه، «نیروهای رژیم اسد و شبهنظامیان طرفدار دولت به رهبری افسران روسی و ایرانی توانستند یک حمله در شمال غرب حماه را دفع کنند».
روسیه یکی از متحدان کلیدی بشار اسد در جنگ داخلی سوریه است و مداخله نظامی این کشور در سال ۲۰۱۵ داخلی سوریه، جریان جنگ را به نفع دولت اسد تغییر داد، اما جنگ اوکراین منابع نظامی آن را محدود کرده است.
جمهوری اسلامی ایران نیز پس از آغاز جنگ غزه و سپس لبنان، درگیر زد و خوردهای نظامی هوایی با اسرائیل شده است.