سرویس نظارت بر اتمسفر کوپرنیک، وابسته به اتحادیه اروپا گفت: «بزرگترین سوراخ مشاهده شده بر روی لایه ازن در قطب شمال در بررسی‌هایی که در تاریخ ۲۳ مارس انجام پذیرفته بود، بسته شد.
به نظر دانشمندان شکل سوراخ مورد نظر در ماه مارس وضعیت متفاوتی به خود گرفته و دلیل این امر پایین بودن درجه حرارت در قطب شمال بوده است.
اعلام کردند که سوراخ لایه ازن رابطه‌ای با کاهش انتشار کربن پس از شیوع کرونا ویروس ندارد.
طبق تحقیقات انجام شده، به دلیل فشار زیاد ایجاد شده در قطبها، هوای سرد بایستی به طور طبیعی در مناطق قطبی متمرکز می‌شد. با این حال، به دلیل گرداب ایجاد شده در هوا در منطقه قطبی در سال ۲۰۱۹، دو موج گرمای مختلف تا مثبت ۲۰ درجه رخ داده و این باعث شده که لایه ازن به سرعت بسته شود.
آنته اینسس، دانشمند نظارت بر اتمسفر کوپرنیک گفت: «تمام شدگی بسیار عجیب ازنی در نیمکره شمالی مشاهده شد و گردابهای قطبی امسال بسیار پویا و قدرتمند بودند. به همین دلیل درجه حرارت پایینی برقرار شد و موجب شدند که ابرهای موجود در لایه استراتوسفر ماهها باقی بمانند.»
در آخرین گزارش «لایه ازن» سازمان ملل آمده است: “«بهبود لایه ازن در استراتوسفر که زمین را از اشعه مضر ماوراء بنفش محافظت می کند، از سال ۲۰۱۴ ادامه دارد.»
طبق پیش بینی های سازمان ملل و ناسا، پیش بینی می شود که لایه ازن در نیمکره شمالی و عرض جغرافیایی میانی تا سال ۲۰۳۰، لایه ازن در نیمکره جنوبی تا سال ۲۰۵۰ و لایه ازن در قطبها قطبی تا سال ۲۰۶۰ به طور کامل بهبود یابد.
تأثیر پروتکل مونترال بر کوچک شدن لایه ازن
با پروتکل مونترال که در سال ۱۹۸۷ امضا شد، کلروفلوئوروکربن ها (CFC) و هیدروکلرول فلوئوروکربن ها (HCFC) که به عنوان «مواد مصرف کننده ازن» شناخته می شوند و باعث از بین رفتن ازن استراتوسفر می‌شوند، ممنوع شده بود.
این مواد گازهایی بودند که معمولاً در وسایلی از قبیل یخچال، کولر گازی، خاموش کننده آتش و در بخش هایی مانند حمل و نقل هوایی، کشاورزی و الکترونیک مورد استفاده قرار می گرفت.
طبق تحقیقات انجام شده در سپتامبر ۲۰۱۹، سوراخ لایه ازن در ۳۰ سال گذشته به کوچکترین سطح کاهش یافته بود.
اعلام شده بود که انقباضی که در سال ۲۰۱۹ رخ داد، علاوه بر کاهش انتشار کربن، گرم شدن لایه استراتوسفر نیز مؤثر بوده است.
ویژگی های لایه استراتوسفر چیست؟
ضخامت استراتوسفر که دومین لایه بعد از تروپوسفر است می تواند تا 50 کیلومتر در جو برسد. مولکول های ازن (O3) موجود در استراتوسفر با خنک کردن اشعه ماوراء بنفش خورشید باعث گرم شدن این لایه می شود.
به همین دلیل درجه حرارت بین منهای ۵۰ تا ۶۰ درجه سانتیگراد تا ۱ درجه در هر یک کیلومتر در قسمتهای پایین استراتوسفر و تا ۳ درجه در هر یک کیلومتر در قسمتهای فوقانی افزایش می یابد و در حد بالایی استراتوسفر که استراتوپوز می‌باشد، تا صفر درجه سانتیگراد افزایش می یابد.