سایمون واتکینس، روزنامهنگار انگلیسی در مقالهای با استناد به منابعی ارشد در داخل ایران نوشت تا پایان معامله ۲۵ ساله بین چین و ایران، چین قصد دارد در مقیاس گسترده ای تجهیزات جاسوسی و جنگ الکترونیکی خود را در اطراف بندر چابهار با گستره شعاع نزدیک به ۵ هزار کیلومتر (۳۰۰۰ مایل) مستقر کند.
به گفته این منابع ارشد نزدیک به دولت ایران، همزمان با نظارت و کنترل گسترده مردم در ایران، که مطابق با روش عملیاتی استانداردی خواهد بود که در سراسر چین پیاده میشود، ایران تا پایان قرارداد ۲۵ ساله تبدیل به نیروی کار ارزان به شرکتهای چینی خواهد شد.
در همین راستا سامانههای نظارت و کنترل برای تحت پوشش قرار دادن جمعیت ایران قرار است از هفته دوم نوامبر آینده مستقر شود.
به گفته آقای واتکینس به نقل از این منابع، علی خامنه ای، رهبر ایران به همراه بیشتر چهره های ارشد سپاه پاسداران و سرویس های اطلاعاتی، قبلاً در ماه ژوئیه در مورد برنامه های کلی توافق کردهاند.
بر این اساس: “این طرح برای نصب ۱۰ میلیون دوربین مدار بسته در ۷ شهر پرجمعیت ایران،.. به علاوه بیش از ۵ میلیون از این دوربین های مداربسته در ۲۱ شهر دیگر نصب و همه اینها مستقیماً به سیستمهای اصلی نظارت و کنترل دولت چین وصل خواهند شد”
این خبرنگار انگلیسی در ادامه نوشته که “در پایان این روند ۷ شهر ایران از جملهی بیست و پنج کشور جهان خواهند بود که بالاترین سیستم کنترل و نظارت در آنها اجرا خواهد شد. این اقدام به گفتۀ منابع ایرانی به دولت پکن امکان می دهد که بتواند به فاصلۀ یک نسل با ترکیب داده های مراقبت و داده های ثبت شده در سطوح محلی، ملی و منطقه ای حتی رفتار تک تک افراد را نیز کنترل کند.”
به گفته آقای واتکینس. “همزمان با این، چین شروع به آزمایش نسخه اینترنت سانسور شده خود از طریق فایروال بزرگ چین [که سایتهای اینترنتی خارجی را ممنوع می کند]، در ایران می کند. سپس، شروع به آموزش گسترده زبان چینی به عنوان یک زبان خارجی مهم ابتدا در کنار زبان انگلیسی در مدارس و پس از آن با حذف انگلیسی تنهاترین زبان خارجی خواهد بود.”
به طور خاص، پکن قصد دارد کارخانه ها و مراکز تجاری خود را با همان ماشین آلات، فن آوری و خطوط تولید، تحت مدیریت چینی ها در ایران دایر کند.
بر اساس این مقاله، یکی از منابع ایرانی گفته: “این دقیقاً مانند این خواهد بود که کارخانه ای از وسط چین توسط یک دست غول پیکر گرفته شده و سپس در ایران قرار داده خواهد شد.”
سپس محصولات حاصل از این کارخانجات از طریق زیرساختهای جدید حمل و نقل که توسط شرکت های چینی در ایران تأمین و اجرا خواهد شد، به بازارهای غربی دسترسی خواهند داشت. اندکی پس از ارائه معامله جدید ۲۵ ساله، اسحاق جهانگیری اعلام کرد که ایران برای اجرای پروژه برق رسانی ۹۰۰ کیلومتری راه آهن اصلی که تهران را به مشهد در شمال شرق کشور متصل می کند، با چین قراردادی منعقد کرده است. جهانگیری علاوه بر این، افزود که همچنین برنامه هایی برای ایجاد خط قطار سریع السیر تهران-قم-اصفهان و گسترش این شبکه ارتقا یافته تا شمال غربی از طریق تبریز در نظر گرفته شده است.
همزمان با این افزایش نظارت بر جمعیت، چین با پایان تحریم تسلیحاتی جهانی بر روی ایران در ۱۸ اکتبر، به سرعت برای افزایش حضور نظامی خود در ایران دست به کار خواهد شد. اولویت اصلی در این آماده سازی اطمینان از این است که تجهیزات و پرسنل نظامی که چین و روسیه قرار است از هفته دوم نوامبر مستقر کنند، در معرض حمله نیستند.
این امر به همان اندازه در مورد منابع نفت و گازی که شرکتهای چینی و روسی بر روی آنها تحت عنوان قراردادهای مستقل، علیرغم تحریمهای ایالات متحده علیه ایران، همچنان در حال کار هستند نیز صدق می کند.
این حضور در پایگاه ها و فرودگاه های همدان، بندر عباس، چابهار و آبادان آغاز خواهد شد و از طریق آن بمب افکن های دوربرد و جنگنده های چین و روسیه در این پایگاه های مستقر خواهند شد. همزمان ناوهای نیروهای دریایی چین و روسیه از بنادر اصلی ایران در چابهار، بندر بوشهر و بندر عباس استفاده خواهند کرد.
شرکت های چینی برای محافظت از پروژه های خود ۵ هزار نفر “پرسنل امنیتی” چینی دیگر را در محل کار خود استخدام خواهند کرد. بسیاری از اینها علاوه بر خلبانان نیروی هوایی، افسران کشتی جنگی و زیردریایی، افسران نیروهای ویژه و افسران اطلاعاتی خواهند بود. بر این اساس: “این تعداد طی ۱۴ ماه آینده به چیزی حدود ۵۰ هزار نفر از پرسنل نظامی چینی و روسی خواهد رسید، و تقریباً نیمی از این تعداد به توسعه و حفاظت از دارایی های نفت و گاز چین در ایران استفاده خواهد شد.”
همزمان با همه اینها، از هفته دوم نوامبر، چین قصد دارد یکی از بزرگترین ایستگاه های شنود و جمع آوری اطلاعات در جهان را در چابهار ایجاد کند. “کارکنان این مرکز شنود تقریباً ۱۰۰۰ نفره، متشکل از کارشناسان ارشد اطلاعاتی چین، بعلاوه برخی از روسها برای پشتیبانی از تجهیزات و فن آوری خود در این زمینه با تعداد بسیار کمی ایرانی که از رده های برتر سپاه برای آموزش انتخاب خواهند شد، تشکیل خواهند شد.”
بدین ترتیب، تاسیسات شنود چابهار به پکن اجازه خواهد داد تا توانایی خود را در نظارت و ایجاد اختلال در ارتباطات دشمنان متصور خود در سراسر منطقه از مرز اتریش در غرب (از جمله تمام کشورهای یوگسلاوی سابق، یونان و ترکیه) گرفته تا مصر، سودان، اتیوپی، سومالی و کنیا در جنوب و افغانستان، هند، پاکستان و تایلند در شرق اعمال کند.
تأسیسات چابهار همچنین به ایستگاههای جمع آوری اطلاعات روسیه در پایگاههای اصلی نظامی آن کشور در سوریه متصل خواهد شد – تأسیسات دریایی در طرطوس و پایگاه هوایی حمیمیم در نزدیکی لاذقیه.