بخاطر داشته باشیم که جواد ظریف تمایلات ایرانشهری و مرکز گرایی قوی دارد و تفکرات ایشان با سیاست مسعود پزشکیانِ عدالت محور که آرمانش در پیش گرفتن سیاست «تبعیض مثبت» برای از بین بردن فاصله مرکز و پیرامون است، مسافت معناداری دارد.
جواد ظریف به عنوان رئیس شورای راهبری (یا راهبردی!) ، برای انتصاب وزرا، بیشتر افرادی را که با سلیقه خود سازگار است در گروه وزرای پیشنهادی قرار داده است، چنانچه نام سید محمد بطحایی گلپایگانی و خانم رضوان حکیم زاده که در زمان وزارت و مسئولیتشان احکام ضد انسانی و نژادپرستانه‌اشان در آموزش و پرورش موجب اعتراض غیر فارس زبانان شد در این لیست قرار دارد (یا داشت)!
ترکان ایران که بیشترین آرا خودرا نصیب دکتر پزشکیان کردند حد اقل انتظارشان از رئیس‌جمهور منتخب و محترم این است که انتخاب وزرا را بدست کسانیکه گرایش ناسیونالیستی مرکزگرایانه دارند نسپارند و مراتب زیر را مورد توجه قرار دهند:
١- انتخاب وزرایی که تنوع زبانی، اتنیکی و فرهنگی را فرصت بدانند نه تهدید و به فکر از بین بردن فاصله طبقاتی مرکز و پیرامون باشند
٢- عدم انتصاب افرادی با گرایشات ناسیونالیستی ایرانشهری به وزارت، بخصوص وزارت آموزش و پروش، وزارت آموزش عالی و وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی که در گذشته سابقه قوم ستیزانه چون طرح «بسندگی زبان فارسی» و ایجاد محدودیت برای توسعه زبان، فرهنگ، موسیقی، ادبیات و نشر مطبوعات و کتاب برای زبانهای غیر فارسی از خود بجا گذاشته اند.
٣- اجرای اصل پانزده قانون اساسی و تدریس زبان ترکی و دیگر زبانهای غیر فارسی در مدارس در کنار زبان فارسی، با کمک گرفتن از مؤلفان، ادیبان و صاحب نظران این زبانها
۴- ایجاد فرهنگستان زبان ترکی آذربایجانی در شهر تبریز
۵- در نظر گرفتن بودجه لازم برای احیای دریاچه اورمیه و ایجاد کار گروه برای کشت محصولاتی که آب کمتری مصرف می کنند در اطراف دریاچه اورمیه و تشویق کشاورزان برای این کار با ایجاد راه کار مناسب.
۶- ایجاد کارخانه تغلیظ مس در نزدیکی معدن «سونگون» بجای حمل کنستانتره آن به کرمان و اختصاص درصدی از درآمد این معدن برای آبادانی منطقه
٧- اجازه ندادن به افرادی که تلاش دارند اکثریت مطلق وزرای وزراتخانه ها را در اختیار افرادی با تمایلات ناسیونالیستی ایرانشهری و مرکزگرا قرار دهند.