نزدیک به ۲۰۰ سازمان حقوق بشری، از جمله سازمان بین المللی ضد برده داری، کنسرسیوم حقوق کارگران، دیده بان حقوق بشر ، اتحادیه کارگران مستقر در ایالات متحده و پروژه حقوق بشر اویغور در مورد کار اجباری قزاق ها، قرقیزها و سایر اقلیت های ترک در کارخانه های چین بیانیه مشترکی منتشر کرد.
در بیانیه ای با عنوان “پایان دادن به کار اجباری اویغورها”، سازمان های حقوق بشر به شرکت هایی مانند «گاپ»، «سی‌اند‌ای»، «آدیداس»،«موژی» ، «تامی هیلفیگر» ، «لاکوست» ، «اچ اند ام» ، «امبرکرومبی اند فیچ» ، «رالف لاورن» ،«کورپوایشن» «پی‌وی‌اچ» و «کالوین کلین» خواستند تا از زنجیره تأمین نیروی رایگان کار ترکان اویغور خارج شوند.
در این بیانیه با تأکید بر اینکه سیستم کار اجباری در منطقه ترکستان شرقی بزرگترین نقض حقوق بشر بوده است که از زمان جنگ جهانی دوم یک اقلیت قومی و مذهبی از آن رنج می برد، تصریح شده که مارک های پیشرو مد و فن آوری در نقض حقوق بشر در منطقه مرتکب همدستی می شوند.
سازمان های حقوق بشری به عنوان بخشی از برنامه عملی که آغاز کرده اند از مارک های شناخته شده خواسته اند “به تمام منابع دیگری که از ترکستان شرقی در 12 ماه آینده تأمین خواهد شد نیز پایان دهید”.
این دعوت یک هفته پس از کمپین “پایان دادن به کار بهره برداری از کار اجباری اویغورها” که هفته گذشته توسط رافائل گلاکسمان نماینده پارلمان اروپا آغاز شده بود، آمده است.
یکی از هر ۵ محصول نساجی (لبای، پرده و غیره) در کارخانه هایی تولید می شود که اویغورها مجبور به کار هستند.
کلوئه کرانسون، رئیس سازمان بین المللی ضد برده داری که اظهارات آن در این بیانیه گنجانده شده است، اظهار داشت: از هر ۵ کالای نساجی تولید شده در سراسر جهان یک محصول در کارخانه‌ای تولید می شود که اویغورها مجبور به کار هستند.
اسکات نوا، مدیر کنسرسیوم حقوق کارگران اظهار داشت که تقریباً در تمام محصولات تولید شده در ترکستان شرقی از نیروی کار اجباری استفاده شده است.
عمر کانات، رئیس پروژه حقوق بشر اویغور نیز خاطرنشان کرد: «این واقعیت که مارک های جهانی به همکاری با کارخانه هایی ادامه می دهند که اویغورها مجبور به کار هستند، به نقض حقوق بشر در چین کمک می کند و این باید بلافاصله پایان یابد.»
پیتر ایروین سخنگوی پروژه حقوق بشر اویغور مستقر در واشنگتن گفت: “بسیاری از مارک ها از استعمار اویغورها که سالها در جریان بود، خبر داشتند و شواهدی که هر روز در حال آشکار شدن است را می دانستند.”
علاوه بر این، آقای ایروین گفت: “این شرکت ها این اقدامات غیر اخلاقی را ادامه خواهند داد، مگر اینکه با خطر اعتبار برند و از دست دادن مشتری روبرو شوند.”
به این خاطر وی از مردم خواست كه مارک ها را تحریم کنند.
جدای از صنعت منسوجات، اخیراً مشخص شده است كه شركتهای تحت حمایت دولت چین، اویغورها را برای تولید ماسك در برابر ویروس کرونا، مجبور به كار اجباری در كارخانجات در تركستان شرقی كرده اند.
“شکنجه چینی” برای اویغورها: در ترکستان شرقی چه اتفاقی می افتد؟
ایالات متحده ۲۰ سازمان و شرکت چینی را در لیست تحریم ها قرار داده بود
در یک گزارش که توسط اندیشکده سیاست استراتژیک استرالیا مستقر در استرالیا منتشر شده است، بیش از ۸۰ هزار ترک اویغور از ترکستان شرقی که برخی از آنها مستقیماً از اردوگاه های کار اجباری در سال ۲۰۱۷ـ۲۰۱۹ گرفته شده اند به ۸۳ شرکت از جمله «نایک»، «اپل»، «بی‌ام‌دبیلیو»، «گپ»، «هواوی» و «دل» به زور فرستاده شده‌اند.
وزارت بازرگانی ایالات متحده امسال ۲۰ سازمان و شرکت چینی را به دلیل نقض حقوق بشر علیه ترکهای اویغور در لیست تحریم ها قرار داده است.
گزارش: فعالیت های چین در شرق ترکستان مصداق “نسل‌کشی فیزیکی” سازمان ملل است.
“برنامه انتقال نیروی کار”
ترکهای ترکستان شرقی که در رابطه با “برنامه انتقال کار” از اردوگاه های کار اجباری یا مناطق روستایی آورده شده اند به کارخانه ها فرستاده می شوند.
اویغورهایی که به اجبار وارد برنامه شده اند، باید ماندارین (چینی) را یاد بگیرند و وفاداری به حزب کمونیست چین را در مراسم هفتگی سوگند یاد کنند.
این برنامه که توسط اویغورها به عنوان برده داری مدرن تعریف شده است ، توسط رسانه های دولتی به عنوان گامی برای کاهش فقر توصیف شده و مورد ستایش است.
اردوگاه های کار اجباری
براساس داده های سازمان های مستقل بین المللی، بین ۱ تا ۳ میلیون ترک ترکستان شرقی به اجبار در اردوگاه های کار اجبار،ی جایی که چین از سال ۲۰۱۷ تعداد آنها را به سرعت افزایش داده است، بازداشت و نگهداری می شوند.
