ایلان ماسک، مدیر ارشد تسلا و اسپیس‌ایکس در ژانویه سال جاری اعلام کرده بود که برای ساخت بهترین فناوری برای سیستم جذب کربن، ۱۰۰ میلیون دلار جایزه می دهد و اظهار داشته بود که جزئیات را بعداً اعلام می کند. ایلان ماسک اکنون جزئیات جدیدی در مورد این “رقابت” به اشتراک گذاشت.
ایلان ماسک، که در بالای لیست ثروتمندترین افراد جهان قرار دارد، پیش از این پیامی را به این مضمون در توییتر به اشتراک گذاشته بود: “من ۱۰۰ میلیون دلار بعنوان جایزه برای بهترین فناوری جذب کربن اهدا خواهم کرد.”
ماسک در پست جدید خود با بیان اینکه: “ما این را به عنوان یک رقابت نظری نمی بینیم، ما می خواهیم تیم هایی سیستم های واقعی ایجاد کنند که تأثیرگذار باشد.” جزئیات زیر را اعلام کرد:
- مسابقه جایزه‌دار تا سال ۲۰۲۵ ادامه خواهد داشت
- ۱ میلیون دلار به ۱۵ تیمی که در ۱۸ ماه اول تعیین خواهند شد، داده می شود.
- ۲۰۰ هزار دلار به تیم های تشکیل شده توسط دانشجویان تعلق می گیرد
- تیم برنده ۵۰ میلیون دلار، مقام دوم ۲۰ میلیون دلار و تیم سوم ۱۰ میلیون دلار دریافت می كنند.
- از تیم برنده مسابقه خواسته می شود تا دی اکسید کربن را در جو یا اقیانوس ها جذب کرده و در مکان های امن “قفل” کند که خطری برای محیط زیست ایجاد نمی کند.
جذب انتشارات گرمایشی به عنوان بخشی مهم در بسیاری از برنامه‌ها برای کنترل تغییرات آب و هوایی دیده می شود. در فناوری توسعه یافته تاکنون پیشرفت چندانی حاصل نشده است و تلاش ها بیشتر در راستای کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای است تا حذف کربن از هوا.
آژانس بین المللی انرژی اواخر سال گذشته اعلام کرد که برای رسیدن کشورها به هدفی که در آن انتشار گازهای گلخانه ای صفر می‌شود، به استفاده از فناوری جذب کربن به شدت احتیاج است.
جو بایدن، رئیس جمهور آمریكا نیز متعهد شده است كه به عنوان بخشی از برنامه جامع خود برای مبارزه با تغییرات آب و هوای، توسعه فن آوری جذب كربن را تسریع كند. بایدن از جنیفر ویلکاکس، تکنسین رفع کربن به عنوان معاون دبیرکل انرژی فسیلی در وزارت انرژی ایالات متحده نام برد.
گاز دی اکسید کربن ساطع شده در اتمسفر در نتیجه افزایش مصرف سوخت های فسیلی، دلیل اصلی گرم شدن کره زمین است. هدف از توسعه سیستم جذب کربن، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و کاهش سرعت تغییرات آب و هوایی است.
عنوان شده است که تقریباً ۶۰ درصد انتشار دی اکسید کربن ناشی از تأسیساتی مانند پالایشگاه ها، نیروگاه ها و کارخانه های صنعتی است.
در سیستم جذب کربن، دی اکسید کربن نیروگاه ها و کارخانه‌ها می تواند جذب و فشرده شود و در ساختارهای زمین شناسی مانند محل تخلیه ذخایر نفت و گاز طبیعی، سفره های زیر آب شور و لایه های ذغال سنگ ذخیره شود.
