تیکان‌تپه، این گنجینه‌ی زرین آذربایجان جنوبی، با معادن غنی، طبیعت بکر و تاریخی کهن، شایسته‌ی درخشش و پیشرفت است. اما دست‌های ناپاکی که بر این خاک سایه افکنده‌اند، به‌جای آبادانی، ویرانی را بر آن تحمیل کرده‌اند. رژیم ایران، این دشمن دیرینه‌ی تورک‌ها، با سیاست‌های ضد آذربایجانی و تورک‌ستیزانه‌ی خود، تیکان‌تپه را به ویرانه‌ای محروم تبدیل کرده است.
این شهرستان که روزگاری از مهم‌ترین مراکز اقتصادی و تاریخی منطقه بود، اکنون زیر بار فقر، بیکاری و مهاجرت جوانانش کمر خم کرده است. طلای تیکان‌تپه، نه در جیب مردم این سرزمین، بلکه در چنگال حکومت فاسدی است که منابع آن را غارت کرده و محیط زیستش را به نابودی کشانده است. در حالی که معادن طلا، سرب و دیگر ذخایر طبیعی آن به تاراج می‌روند، زیرساخت‌های شهری در وضعیتی اسفبار رها شده‌اند. رژیم ایران نه‌تنها هیچ سرمایه‌گذاری در این منطقه انجام نمی‌دهد، بلکه عامدانه بر توسعه‌نیافتگی آن پافشاری می‌کند، چراکه پیشرفت آذربایجان، بزرگ‌ترین کابوس پان‌فارس‌هاست.
اما سیاست‌های ظالمانه‌ی رژیم تنها به چپاول منابع خلاصه نمی‌شود. پروژه‌ی تغییر ترکیب جمعیتی، همان سیاست ننگینی است که سال‌هاست علیه تورک‌های آذربایجان اجرا می‌شود. رژیم ایران، با همدستی گروه‌های تروریستی کردی، تلاش دارد که با ایجاد ناامنی، تورک‌ها را از این شهر تاریخی فراری دهد و زمینه را برای اشغال تدریجی آن توسط مهاجران کرد فراهم کند. قتل‌های هدفمند، آدم‌ربایی، تهدید و ایجاد وحشت، ابزارهایی هستند که مزدوران رژیم برای پیشبرد این پروژه‌ی شوم به کار می‌برند.
اما تیکان‌تپه همچنان زنده است. این شهر، با تمام زخم‌هایش، همچنان ایستاده است و مردمانش، هرگز اجازه نخواهند داد که دشمنان تورک‌ها، هویتشان را از آنان بگیرند. تاریخ، گواهی خواهد داد که آذربایجان، با وجود تمام دسیسه‌ها، نه‌تنها خاموش نخواهد شد، بلکه روزی دوباره به شکوه و عظمت خود باز خواهد گشت. تیکان‌تپه، نه قربانی تروریسم خواهد شد، نه اسیر سیاست‌های تورک‌ستیزانه؛ این خاک، همواره تورک بوده و تا ابد تورک خواهد ماند.
