نوزادی که با استفاده از سلول بنیادی یا «دی.اِن.اِی» سه نفر شکل گرفته است، برای اولین بار در بریتانیا به دنیا آمد. بیشتر سلول‌های بنیادی این نوزاد از پدر و مادر طبیعی‌اش هستند، و تنها حدود 0.1٪ از یک زن اهداکننده است.
استفاده از سلول‌های بنیادی فرد سوم یک «روش پیشرو» برای جلوگیری از تولد کودکان با بیماری‌های ویرانگر میتوکندری است. این بیماری‌ها غیرقابل درمان هستند و می‌توانند طی چند روز یا حتی چند ساعت پس از تولد کشنده باشند. برای خانواده‌هایی که چندین فرزند خود را از دست داده‌اند، این روش تنها گزینه ممکن برای داشتن فرزند سالم به حساب می‌آید.
میتوکندری‌ها محفظه‌های کوچکی در داخل سلول‌های بدن هستند که غذا را به انرژی تبدیل می‌کنند. میتوکندری‌های معیوب نمی‌توانند سوخت بدن را تامین کنند، و منجر به آسیب مغزی، تحلیل رفتن عضلات، نارسایی قلبی و نابینایی می‌شوند.
از آنجایی که بیماری‌های میتوکندری فقط از سمت مادر منتقل می‌شوند، در روش جدید لازم است از میتوکندری تخمک اهداکننده سالم استفاده شود. با این حال، میتوکندری‌ها ویژگی‌های ژنتیکی خود را دارند، و بدین ترتیب نوزاد متولدشده بخش بسیار کوچکی از خصوصیات اهداکننده را به ارث می‌برد.
اهدای میتوکوندری به یک نوزاد باعث ایجاد تغییر دائمی در ژنتیک آن می‌شود که به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود. اما از سوی دیگر خطر انتقال میتوکندری معیوب نیز وجود دارد، که می‌تواند در نسل‌های آینده افزایش یابد و منجر به بیماری شود.
سلول بنیادی اهدایی فقط برای ساختن میتوکندری جدید مؤثر است، و بر سایر مشخصات نوزاد مانند ظاهر تأثیر نمی‌گذارد، و همچنین به شکل‌گیری مفهوم «والد سوم» نمی‌انجامد.
روش پیشروی مورد نظر اولین بار در سال 2015 در شهر نیوکاسل معرفی شد، و در آن زمان قوانینی نیز برای تولید چنین نوزادانی در بریتانیا وضع شد. ارزیابی‌ها بر این بوده است که در نهایت سالانه 150 نوزاد از این قبیل در بریتانیا به دنیا می‌آیند.
العربیه