تا اینجای کار، می توان آن را گام مثبت در راستای حفظ هویت پیرامون قلمداد نمود اما ایشان در اولین سخنان خود گفته است که بازگرداندن اسامی اصیل کردی از وظایف این فرهنگستان خواهد بود.
بازگرداندن اسامی کردی در صورت تغییر آن در سنه های گذشته قابل دفاع است اما هم ایشان و هم فرهنگستان وعده داده او باید در نظر داشته باشند که تغییر اسامی جای نامهای تورکی باعث ایجاد تنش در نه تنها استان متبوع او بلکه در استانهای همجوار نیز خواهد گردید.
در ذیل برخی از اسامی تورکی روستاهای سقز آورده شده است تا خوانندگان فهیم متوجه ظرافت ها! در توپونیم استان کردستان باشند.
آ: آخکند، آق تپه، آلتون، آیچی، آیاخچی، آیلو
ای: اینچکه
ب: باشبولاق، باشماق، باغچله، باغلوجه، بالاقلو، بغده کندی، بله جر، بوخلو
ت: ترجان، تمبر بیگ، تیکانلو
چ: چاپان سفلی، چاپان علیا، چاغرلو، چوملو
خ: خوش قشلاق
س: سلیمان کندی، سماقلو
ع: عرب اوغلوی سفلی، عرب اوغلوی علیا
ق: قازانتا، قاشق، قامیشله، قاباغلو، قباغلوچه، قبله بولاغی، قپلانتو، قتلو، قره بغره، قره گول، قره چر، قره گویز، قره ناو، قوچاق، قوخ، قوره دره، قیلسون
ک: کرد کند، کندلان، کندولان، کوپه قیران
ی: یازی بولاغی
بیجار و قروه مناطق کاملاً ترک آذربایجانی که به استان کردستان الحاق شده اند
اولین قانون تقسیمات کشوری ایران پس از مشروطه در سال ۱۲۸۶ هجری خورشیدی تحت عنوان قانون «تشکیلات ایـالات و ولایات» به تصویب رسید و کشور به ۴ ایالت و ۱۲ ولایت تقسیم شد.
بر اساس این قانون کشور به چهار ایالت آذربایجان، کرمان و بلوچستان، فارس و بنادر و خراسان و سیستان و دوازده ولایت تقسیم شد.
۱۹ دی سال ۱۳۱۶، با اصلاح قانون تقسیمات کشوری و براساس ماده یک آن، کشور مطابق نقشه و صورت ضمیمه به ۱۰ استان و ۴۹ شهرستان و ۲۹۰ بخش تقسیم شد. شهرستان بیجار همراه اورمیه در استان چهارم و شهرستان سنندج همراه با همدان در استان پنجم بود.
در سال ۱۳۲۵ استان سوم و چهارم تبدیل به یک استان به نام استان آذربایجان شد.
سال ۱۳۳۷ با فرمان شورای وزرای پهلوی، کردستان از پنجمین استان جدا شد و استان كردستان را تشکیل داد. شهرهای گروس، سقز و قروه (از مناطق ترک نشین) بودند
بیجار از استان چهارم و نیز قروه از همدان جدا به کردستان ضمیمه شد.
هم اکنون جمعيت نيمه شرقی استان كردستان(منطقه گروس) از لحاظ بافت مذهبی و اتنیکی شيعه مذهب و اكثرا تورک ميباشند. تورکهای منطقه گروس در 8 نقطه شهری و 400 روستا در شهرستانهای بيجار گروس و قروه گروس ساكن هستند.
