عباس زاده در نطق خود در صحن علنی مجلس ایران گفت: «اگر قرار باشد دولت و وزرا به مجلس پاسخگو نباشند، نشستن در این مجلس وقت تلف کردن است.»
او افزود: «آزربایجان دو مطالبه دارد یکی در مورد دریای فرهنگ زبان آزربایجان(حق تحصیل به زبان تورکی) و دیگری در مورد دریاچه اورمیه است. آزربایجان یک پایه امنیت ملی کشور است و بی توجهی به این دو مطالبه اصلی آزربایجان هزینه دارد. به خدا بهتر از این می شود کشور را اداره کرد در صورتی که عزم، توان و توکل باشد.»
اظهارات این نماینده آزربایجانی که عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران هم می باشد، نشان می‌دهد این دو مطالبه در آزربایجان بسیار جدی و عمیق است و سران حکومت ایران نیز به این امر واقف هستند اما به دلیل سیاستهای استعماری و تورک ستیزانه شان بر عدم تحقق آنها اصرار دارند و آزربایجان مجبور است با مبارزات سیستماتیک، مداوم و متشکل، به دنبال تحقق مطالباتش باشد.
در ایران ۴۰ میلیون شهروند تورک از بسیاری از حقوق فرهنگی اولیه خود مانند «حق آموزش به زبان مادری»، «حق داشتن تلویزیون سراسری به زبان تورکی»، «حق داشتن روزنامه تورکی سراسری» و «حق نامگذاری فرزندانشان با اسامی تورکی» محروم اند و دریاچه اورمیه با هدف نابودی آزربایجان، توسط مسئولان ایران عامدانه خشکانده می شود.
به دنبال اعتراضات مردمی گسترده به خشکاندن دریاچه اورمیه عباس زاده نماینده مشکین در مجلس گفته است:
«آزربایجان دو مطالبه اصلی دارد؛ زبانش و نجات دریاچه اورمیه»
اینکه این شخص صمیمانه سخن می‌گوید یا دنبال اهداف شخصی و طیفی است بحثی دیگر است. ولی
۱- این موضوع نشان می‌دهد این دو مطالبه در آزربایجان جدی و عمیق است.
۲- رأس رژیم این دو مطالبه را می‌داند اما به دلیل سیاستهای استعماری اش بر عدم تحقق آنها اصرار دارد.
۳- آزربایجان مجبور است با اراده و راهکارهای خود به دنبال تحقق مطالباتش باشد.
۴- مبارزات سیستماتیک، مداوم، متشکل و مدرن لازمه اصلی این کار است.
