شبکه خبری بیبیسی به شواهد و گزارشهایی دست یافته که نشان میدهد زنان اویغور در اردوگاههای محل نگهداری آنها در چین به طور سیستماتیک مورد تجاوز، آزار جنسی و شکنجه قرار میگیرند.
بر اساس اظهارات قربانیان و شاهدان عینی به بیبیسی، از روشهایی مانند تجاوز سیستماتیک، شکنجه و زندان اجباری و همچنین عقیم سازی و شستشوی مغزی در این اردوگاهها استفاده شده است.
ورسونای ضیادون که پس از ۹ ماه نگهداری در اردوگاههای آموزشی به آمریکا فرار کرده گفت: «زنان هر شب از سلولهای خود خارج و توسط یک یا چند مرد چینی مورد تجاوز قرار میگیرند. در اردوگاهها شکنجه شدم و سه بار توسط دو یا سه نفر مورد تجاوز قرار گرفتم.»
وی افزود که مامورین اردوگاه مدتی بعد از نیمه شب برای انتخاب زنان به سلولها میآمدند و آنها را از راهرو به اتاق تاریک میبردند که هیچ دوربین نظارتی در آنجا وجود نداشت. برخی زنانی که شبانه از سلولهایشان منتقل شدند هرگز بازنگشتند.
ورسونای ضیادون با تاکید بر اینکه زنان شکنجه میشوند، گفت: بسیاری در سلولها مشاعر خود را از دست دادند. هر پانزده روز تعدادی قرص و دارو به زنان اردوگاه میدادند و آنها را به زور عقیم میکردند. هدف آنها نابودی همه اویغورها است و همه این را میدانند.
گلزیرا اوئولخان قزاقتبار نیز گفت که مجبور شدم زنان را برهنه کنم و به آنها دستبند بزنم. در اردوگاهها تجاوز سیستماتیک وجود دارد.
سایراگول ساویتبای معلمی که مجبور به کار در اردوگاهها اجباری شده بود، گفت که تجاوز جنسی بسیار است و نگهبانان٬ دختران و زنان جوانی را که میخواستند، شبها با خود میبردند.
گفتنی است بر اساس آمار سازمان ملل بیش از ۱ میلیون و بهگفته فعالین اویغور ۴ تا ۵ میلیون تورک اویغور در اردوگاههای بازپروری و کار اجباری دولت چین در منطقه خودمختار تورکستانشرقی (سینکیانگ) بازداشت شدهاند.
دولت چین همواره درخواست نمایندگان سازمانهای مردم نهاد، حقوق بشری و سازمان ملل متحد برای سفر به منطقه و بررسی شرایط مسلمانان اویغور از نزدیک را همواره رد کرده است.