براساس داده‌هایی که موسسه «تانکر ترکرز» توانسته آن را ثبت کند، ایران در ادامه حمایت‌های خود از رژیم اسد طی ماه‌های اخیر بیش از ۳ میلیون بشکه نفت به این رژیم کمک مالی و سوختی کرده است.
هم اکنون چهار تانکر نفتکش ایران با نام‌های آرمان ۱۱۴، سام ۱۲۱، داران و رومینا در مسیر بندر بانیاس در سواحل دریای مدیترانه سوریه قرار دارند.
احتمالا دو فروند از این کشتی‌ها که حامل ۹۰۰ هزار و یک میلیون بشکه نفت خام هستند تاکنون به مقصد خود در بندر بانیاس رسیده‌اند.
محل دقیق تردد دو کشتی نفتکش دیگر ایران نیز آخرین بار در هشتم و نهم آوریل جاری در مسیر کانال سوئز ردیابی شده است. محل کنونی این کشتی‌ها به دلیل خاموش بودن سیستم رهگیری جهانی آنها مشخص نیست.
کارشناسان اعلام کرده‌اند که کشتی آرمان ۱۱۴ پیش‌تر با نام آدریان دریا ۱ فعالیت می‌کرده است. این کشتی در چهارم ژوئیه ۲۰۱۹ به دلیل تحریم‌های اتحادیه اروپا هنگام عبور از تنگه جبل الطارق توقیف شده بود. این کشتی پس از چند هفته توقیف از سوی اتحادیه اروپا به ظن انتقال نفت به رژیم اسد، به مسیر خود ادامه داد.
به گزارش آناتولی، گروه تروریستی ی.پ.گ/پ.ک.ک از ۲۵ روز گذشته بدین سو به بهانه افزایش بدهی رژیم اسد، فروش نفت به این رژیم را متوقف کرده و این مساله نیز باعث بروز بحران کمبود سوخت در سوریه شده است.
رژیم اسد مدعی است که حادثه رخ داده در کانال سوئز دلیل بروز کمبود مشتقات سوختی در سوریه است. این رژیم سوخت تخصیص داده شده به خودروها در بسیاری از استان‌های سوریه را به نصف کاهش داده است.
سیستم حمل و نقل عمومی در شهرهای بزرگی چون حلب، دمشق و طرطوس ارائه خدمات را متوقف کرده و صف‌های طولانی خرید سوخت در بسیاری از پمپ بنزین‌ها مشاهده می‌شود.
رژیم اسد در واکنش به کمبود سوخت اقدام به افزایش هزینه استفاده از حمل و نقل عمومی و قیمت سوخت کرده است.
پیش‌بینی می‌شود بیش از ۳ میلیون بشکه نفت ارسالی ایران جوابگوی سه هفته مصرف سوخت سوریه باشد.
جیم کارنه، تحلیلگر موسسه باکر در دانشگاه رایس آمریکا ارسال نفت از ایران به سوریه را یکی از مهمترین راههای حمایت تهران از رژیم سوریه عنوان کرده است.
کارنه در گفتگو با آناتولی در این رابطه اظهار داشت: هیچ یک از همسایگان سوریه مایل به کمک به رژیم اسد نیستند. به همین دلیل نیز کمک‌های تهران باعث وابسته شدن رژیم اسد به ایران می‌شود.
نازیلا فتحی، پژوهشگر میهمان موسسه خاورمیانه در واشنگتن نیز در این مورد گفت: درحالی که ایران مشغول مذاکره با قدرت‌های جهانی درباره برنامه هسته‌ای و رفع تحریم‌ها علیه خود است، اما ارسال نفت به سوریه نشان می‌دهد که تهران مایل به مذاکره درباره فعالیت‌های خود در منطقه نیست.
