الهام علیاف، رئیس جمهور آذربایجان امروز دوشنبه ۱۷ آبان در شوشا در جمع نظامیان سخنرانی کرد. الهام علیاف در ابتدای سخنرانی خود از همه حاضران خواهش کرد که یاد و خاطره شهدای قرهباغ با یک دقیقه سکوت گرامی داشته شود.
رئیس جمهور آذربایجان گفت: «امروز ما روز پیروزی را در شوشا، در دشت جیدیر جشن می گیریم. سراسر آذربایجان این عید باشکوه را جشن می گیرد. آذربایجان تمامیت ارضی خود را احیا کرده و عدالت تاریخی را برقرار کرده است. ما مأموریت تاریخی خود را با بیرون راندن دشمن از سرزمین مادری خود انجام دادیم. آذربایجان در طول ۴۴ روز با انهدام تمام استحکامات و مواضع جنگی ارمنستان به اشغال ۳۰ ساله این کشور پایان داد. این عید باشکوه را شما و ده ها هزار نفر از نیروهای نظامی مانند شما، به مردم ما هدیه دادید.
من گفته بودم مردم آذربایجان هرگز با اشغال آشتی نخواهند کرد و ما همه نیروها را بسیج کردیم تا به اشغال پایان دهیم و دشمن را از سرزمین های تاریخی خود بیرون کنیم.
زمانی که در سال ۲۰۰۳ برای اولین بار به عنوان رئیس جمهور انتخاب شدم، خطاب به مردم آذربایجان گفتم به هر قیمتی که شده است، سرزمین های تاریخی خود را از دست دشمن خواهیم گرفت. چه از طریق صلح باشد چه جنگ، و همینطور هم شد. چندین سال مذاکرات صلح هیچ نتیجه ای نداشته است. نتیجه مساوی با صفر شد. برعکس، دشمن تهاجمیتر شد. اگر من و مردم آذربایجان در سالهای اول اشغال هنوز امیدی به مذاکره داشتیم، اواخر این امیدها کاملاً بر باد رفته بود. ارمنستان و حامیان آن می خواستند این اشغال را تداوم بخشند. آنها معتقد بودند که اگر بتوانند حدود ۳۰ سال سرزمین ما را اشغال کنند، برای همیشه به اشغال آن ادامه می دهند. اما اشتباه کردند. آنها باید می دانستند که ما هرگز این وضعیت را نمی پذیریم. آنها باید می دانستند که ما به هر قیمتی دشمن را از سرزمین خود بیرون خواهیم کرد. ما باید برای این کار آماده می شدیم، به عنوان مردم، به عنوان دولت، همه مقدمات باید به موقع انجام می شد و انجام هم شد. همانطور که می دانید، ساخت ارتش، تقویت پتانسیل نظامی ما وظیفه اصلی من به عنوان رئیس جمهور بود و تصادفی نیست که در دوران ریاست جمهوری من، هزینه های اصلی بودجه دولتی ما برای اهداف نظامی در نظر گرفته شده بود. در طول سال ها، ما یک پتانسیل نظامی-فنی قوی ایجاد کردیم. مدرن ترین سلاح ها، مهمات و تجهیزات به کشور آورده شد و این تجهیزات به درستی مورد استفاده نظامی قرار گرفت. جنگ دوم قره باغ گواه روشنی بر این امر است. توان رزمی ارتش ما بسیار افزایش یافته است. مانورها و رزمایش های منظم نظامی برگزار شد و به این ترتیب تجهیزات فنی، روحیه و توان رزمی ارتش ما بسیار افزایش یافت.
ما باید اقتصاد را تقویت میکردیم و میدانستیم که اگر به این مهم نرسیدیم، نمیتوانیم دشمن را از سرزمینهایمان بیرون کنیم. اول از همه، استقلال اقتصادی باید تضمین می شد. زیرا اگر وابسته بودیم، اگر به قدرت بزرگ دیگری وابسته بودیم، هرگز اجازه نمی دادند که این رسالت باشکوه را انجام دهیم. بنابراین از همان روزهای اول ریاست جمهوری تمام اقدامات لازم برای استقلال اقتصادی انجام شد و در مدت کوتاهی به این مهم دست یافتیم. آذربایجان امروز از نظر پتانسیل اقتصادی و ثبات اقتصادی در خط مقدم جهان قرار دارد. بدون استقلال اقتصادی، استقلال سیاسی وجود نخواهد داشت. احتمال داشت وابسته شویم همانطور که امروزه بسیاری از کشورها وابسته هستند، به همین دلیل قادر به ابراز اراده خود نیستند. استقلال سیاسی به ما این امکان را داده است که با همه شرکا بر اساس اصول برابری، احترام متقابل و عدم مداخله در امور یکدیگر روابط برقرار کنیم. بدین ترتیب یکی از اصلی ترین شرایط برای آزادسازی سرزمین های ما فراهم شد.
عامل مهم دیگر تربیت نسل جوان بود. ما به خوبی فهمیدیم که اگر اسلحه و مهمات داشته باشیم، اگر اقتصاد ما قوی باشد، اگر در عرصه بین المللی موفق شویم، ولی اگر شهروندان ما قدرت خود را نسبت به سرزمین، نسبت به وطن نشان ندهند، عوامل دیگر اهمیتی ندارند. ما جوانان را با روحیه وطن پرستی تربیت کردیم و به کارهای آموزشی توجه زیادی داشتیم.
ما به تمام دنیا نشان دادیم که کی هستیم. ما به تمام دنیا نشان دادیم که ملت بزرگی هستیم. ما عظمت مردممان را در جنگ و سال بعد از جنگ نشان دادیم. ارامنه تمام شهرهای ما را ویران کردند. شهروندان آذربایجانی و خارجی هایی که از این مکان ها دیدن می کنند از این همه خرابکاری، حیرت زده و وحشت زده شده اند. چنین نفرتی چطور میتواند وجود داشته باشد؟ چنین بربریتی چطور میتواند وجود داشته باشد؟ این کار توسط ارامنه در زمان اشغال انجام شد. آنها با تخریب و غارت تمام ساختمان ها و حتی بردن سنگ قبرها به ارمنستان دست به این جنایت زدند. ما در زمان جنگ از قوانین جنگ تبعیت کردیم، قوانین جنگ را زیر پا نگذاشتیم، ما با عزت رفتار کردیم، همانطور که در زندگی و سیاست با عزت رفتار می کنیم.
روز پیروزی عید ماست. این عید پیروزی است، این عید شجاعت است، این عید عدالت است، این عید غرور ملی، عزت ملی است. ما آبروی خود را بازیافتیم. از این به بعد ما همیشه به عنوان یک کشور پیروز و یک ملت پیروز زندگی خواهیم کرد. از این پس ما برای همیشه در قره باغ و زنگهزور زندگی خواهیم کرد. اگر هر نیرویی در ارمنستان ما را تحقیر کند، اگر درگیر هر گونه گرایشات خصمانه باشد، مشت ما را خواهد دید. مشت ما سر جایش است.
زنده باد ارتش آذربایجان، زنده باد مردم آذربایجان. قره باغ سرزمین ماست، قره باغ آذربایجان است!»