با آغاز دهه‌ی هفتاد و شروع موج جنبش ملی در آذربایجان، از پیشگامان آن در شهر کرج می شود و به کمک دوستانش با برگزاری جلسات اجتماعی و فرهنگی به یاری حرکت ملی می شتابد. لطیف حسنی در ادامه‌ی مسیر، فعالیت‌های سیاسی خود را بیشتر کرده و برای ادامه‌ی تحصیل به باکو مهاجرت کرده و در رشته‌ی حقوق بین‌الملل، مقطع فوق لیسانس و دکترا را در دانشگاه دولتی باکو تمام می کند.
دکتر لطیف حسنی در اواسط دهه‌ی هشتاد به ایران باز می‌گردد و به فعالیت‌های خود را ادامه می‌دهد. وی قصد تدریس در دانشگاه‌های کرج را داشت که با مخالفت مسئولین گزینش روبرو شد.
در پایان همان دهه و در خرداد ماه سال ۱۳۸۹ به اتفاق ۱۴ نفر از دوستانش به اتهام “تبلیغ علیه نظام، اقدام علیه امنیت ملی و تشکیل گروه غیرقانونی” بازداشت شده و “هفت ماه” در “انفرادی” اداره‌ی اطلاعات تبریز و یک ماه در بند ویژه (محل نگهداری زندانیان خطرناک) و یک ماه نیز در بند مالی زندان تبریز نگهداری شد.
نهایتا دادگاه انقلاب تبریز طی حکمی او را به ۱۸ ماه زندان محکوم می کند. وی اما پس از آزادی از زندان حاضر به ترک فعالیت‌های سیاسی خود نمی شود. نهایتا در بهمن سال ۱۳۹۱ به همراه ۴ تن دیگر از دوستانش بنامهای مهندس آیت مهرعلی بَی‌لی معروف به یوروش، مهندس محمود فضلی، َشهرام رادمهر و بهبود قلی‌زاده، به اتهام تشکیل گروه یئنی گاموح بازداشت می شوند. لطیف حسنی به عنوان دبیرکل این تشکیلات انتخاب گردیده بود.
نهادهای امنیتی در بهمن ماه سال ۱۳۹۱ دبیرکل و اعضای شورای مرکزی تشکیلات را بازداشت و قاضی محمدباقرپور، طی حکمی چند روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲، لطیف حسنی و دوستانش را به اتهام تشکیل گروه غیرقانونی و تبلیغ علیه نظام، به ۹ سال حبس تعزیری محکوم می‌کند که بلافاصله در دادگاه تجدید نظر و دیوان عالی کشور نیز این حکم تایید و اجرا شد.
وی هم اکنون در زندان رجایی شهر کرج، آخرین ماههای دوران حبس 9 ساله خود را بدون وقفه سپری می کند.
گفتنی است لطیف حسنی، نزدیک به ۱۰ سال از عمرش را به خاطر فعالیت‌های سیاسی در زندان سپری کرده است.
