هاروتیونیان با استناد به مثالهایی از مراجعت‌های قبلی خود، از جمله مراجعت شوشا، گفت که این کار به منظور این شده که در جستجوی خائنان و “فروشندگان خاک” نباشند:
“اولین قسمت مربوط به 3 اکتبر است، زمانی که ارتش آذربایجان تالیش را تصرف کرد و به شهر ماداگیز [سوقووشان] رسید. در آن زمان برای کل شمال تهدید وجود داشت.”
به گفته وی، در آن زمان، برخی از سربازان با وحشت از منطقه «اِخهنیکر» عقب نشینی کردند و منابع کافی نیز برای تأمین پشت جبهه وجود نداشت. برخی از واحدها از استقرار در خط مقدم خودداری می‌کردند.
هاروتیونیان در یکی از قسمت ها گفت: “من گفتم جلوتر از همه می روم، اما آنها باز قبول نکردند.”
به گفته هاروتیونیان، وی همیشه نیاز به منابع انسانی را بیان کرده است. وی خاطرنشان کرد که کارشناسان تخمین می زدند که 80 تا 100 هزار نفر باید برای پیروزی بسیج شوند.
هاروتیانیان گفت: “چه کسی خاک را فروخت؟ ما به عنوان یک ملت این کار را انجام دادیم، به فرزندان 18-20 ساله خود خیانت کردیم. به همه خیانت کردیم.”
وی افزود که مشکلاتی در آسمان وجود داشت به ویژه در موضوع پهپادها، اما دلیل اصلی، تنها ماندن سربازان بود.
اسپوتنیک ارمنستان به نقل از هاروتیونیان نوشت: “در پایان، تهدید محاصره شدن وجود داشت، به همین دلیل توافق نامه صلح امضا شد. استپاناکرت [خانکندی] توسط رقیبی تهدید شد که چندین برابر برتر بود.”
