«آذربایجان سرزمینی که خاکش طلاست ولی کودکانش در میان زباله‌ها دنبال غذا هستند»؛ عنوان متنی است اعتراضی که در سکوها و دیوارهای شهر تبریز نقش بسته است.
بحران‌های حاصل از تاراج جندین ده‌ساله معادن آذربایجان و تبعیضهای مضاعف اقتصادی و ائتنیکی بر علیه تورک‌ها، در سال‌های اخیر تشدید شده که این موضوع در کانون توجه فعالین مدنی و سیاسی آذربایجانی در حوزه‌های مختلف شده و به طرق مختلف واکنش و اعتراض خود را اعلام داشته‌اند.
این در حالیست که اگر مسئولان فقط معادن و منابع طبیعی آذربایجان را صرف اقتصاد و پیشرفت خود استان کنند شاهد اینهمه فقر، بیکاری و معضلات اجتماعی در آذربایجان نخواهیم بود.
