بر اساس این گزارش، در فیلم نخست تور بزرگ یکی از کشتی‌های چینی، میلیون‌ها ماهی را صید کرده و در فیلم دوم یک فرد ماهیگیر اهل چابهار می‌گوید که به دلیل فعالیت‌های کشتی‌های ماهیگیری چینی در آب‌های دریای عمان نمی‌تواند به دریا برود و به دلیل بیکاری دچار اعتیاد شده است، چون صید ترال برای ایرانی‌ها ممنوع است و کشتی‌های بزرگ چینی چیزی برای صید آنها باقی نگذاشته است.
این در حالیست که گزارش‌ها حاکی از آن است که ماهیگیران جنوب ایران مجبور هستند ده هزار دلار به دزدان دریایی سومالی رشوه پرداخت کنند تا اجازه یابند در سواحل آفریقا ماهیگیری کنند. روز دهم تیرماه امسال بود که دولت سومالی و دیده‌بان بین‌المللی ماهیگیری از حضور ده‌ها کشتی ایرانی برای ماهیگیری غیرقانونی در سواحل سومالی خبر دادند.
خلیل‌الله درخشان، عضو شورای مرکزی خانه کشاورز، گفته است: «از آنجا که کشتی‌های چینی ماهی‌یاب دارند، شبانه گله‌های ماهی را شناسایی کرده و آنها را شکار می‌کنند.» به گفته او، ارزش محموله‌ای که در یک شب شکار می‌شود، گاه به اندازه قیمت خود کشتی‌ها است.
در این رابطه امير رستموند، اکولوژیست دریایی به «آرمان ملی» گفت: «صید ترال که از آن کف روبی دریا هم یاد می‌شود در سال های اخیر از عمده آسیب‌های جدی خلیج و دریای عمان بوده است. صید ترال از جمله روش‌های صیادی منسوخ شده و غیرقانونی در دنیا محسوب می‌شود.»
اما به گفته او «ايران تنها کشوري است که به علت صدور مجوز صيد ترال يا چشم پوشي روي اين روش صيد غيرقانوني مورد توجه خارجي ها [چینی‌ها و هندی‌ها] قرار گرفته است.»
بر اثر این روش صید «اکنون نيمي از آبزيان درياهاي جنوب کشور از طريق صيد ترال نابود شده است. صيد ترال عملا به علت ماهيت افراطي عليه محيط زيست و اکوسيستم آبي تبديل به يک بحران زيست محيطي براي کشور ايران شده است و اشتغال صيادهاي محلي سنتي را با دشواري رو به رو ساخته است.»
این اکولوژیست دریایی گفت: «صيد ترال در سراسر جهان غيرقانوني بوده و براي اين شيوه صيادي به علت آنکه کف دريا را با آسيب جدي مواجه مي‌کند و بسياري از آبزياني که در اين فرآيند صيد مي‌‌شوند دور ريز مي‌‌شوند مرجان‌ها، جلبک‌ها، تخم آبزيان و بسياري از گونه هاي ديگر را ريشه کن شده و بر اين اساس اين شيوه صيد مورد نقد جدي است و هيچ مجوزي براي آن صادر نمي شود.»
این کارشناس دریایی اظهار داشت: «مديريت غيرمسئولانه اين سازمان [سازمان شيلات] و نفوذ افراد و نهادهاي خاص در اين سازمان دولتي عملا توقف صيد ترال در کشور را غيرممکن کرده است و سازمان شيلات توان نظارت خود در عرصه‌هاي دريايي کشور را از دست داده است.»
بنا بر آمار، حال و روز صيادان هرمزگان بحرانی است و نبود صيد در دريا موجب بيکاري بيش از ۵۰ درصد صيادان اين مناطق شده و معيشت خانوار آنها به خطر افتاده است.
امير رستموند خاطرنشان کرد: «اکنون شناورهاي صيادي در حال تردد و مستقر در آب‌هاي ايران زيستگاه مرجان‌ها در آب هاي بندرلنگه را تخريب کرده‌اند و زيستگاه دريايي کشور با کاهش جمعيت ماهي تن و فانوس ماهي‌ها به دليل صيد کشتي‌هاي چيني و هندي و ايراني مواجه شده است. در گذشته نيز در آب‌هاي جنوب کشور صيد ترال عامل مرگ لاک‌‌پشت‌‌ها در جزاير نخيلو و ام‌الکرم در استان بوشهر و جزاير قشم، کيش، شيدور، هندورابي، هنگام و هرمز در استان هرمزگان و همچنين شهرستان جاسک بوده است.»
