این بیانیه که از طریق خبرگزاری ایرنا منتشر شده، نه تنها عذرخواهی یا پذیرش مسئولیت را شامل نمی‌شود، بلکه با فرافکنی و طرح مسائل حاشیه‌ای، می‌کوشد اشتباه برگزارکنندگان را به گردن “دشمن” و “رسانه‌ها” بیندازد. چنین رویکردی نه تنها افکار عمومی را قانع نمی‌کند، بلکه پرسش‌های بیشتری درباره مسئولیت برگزارکنندگان، از جمله حسن عاملی، نماینده علی خامنه‌ای در اردبیل، ایجاد می‌کند.
در این بیانیه، سخنان توهین‌آمیز یکی از شرکت‌کنندگان به‌عنوان “احساسی” و “غیرمسئولانه” توصیف شده و تلاش شده است که این اظهارات از برگزارکنندگان مراسم جدا نشان داده شود. این توجیه ضعیف که برای فرار از پذیرش مسئولیت مطرح شده، پرسشی جدی را در ذهن ایجاد می‌کند: چگونه در یک مراسم رسمی و از پیش برنامه‌ریزی‌شده در رژیم توتالیتر جمهوری اسلامی ایران که به‌طور زنده از شبکه خبر پخش می‌شود فردی می‌تواند ناگهان سخنرانی کرده و چنین اظهارات توهین‌آمیزی را مطرح کند؟ این ادعا نه تنها غیرمنطقی است، بلکه آشکارا تلاش برای فرار از پاسخگویی محسوب می‌شود.
نکته قابل توجه این است که هویت فرد هتاک فاش شده و وی از نزدیکان حسن عاملی و از تربیت‌یافتگان محافل وابسته به اوست؛ فردی که با منابع مالی به یغما رفته آزربایجان و بیت‌المال پرورش یافته است.
به جای ارائه توضیحات، عذرخواهی شفاف و پذیرش مسئولیت، بیانیه بار دیگر به برچسب‌زنی علیه رسانه‌های منتقد با عنوان “معاند” متوسل می‌شود. این زبان تقابلی و ایدئولوژیک نه تنها پاسخگوی افکار عمومی نیست، بلکه به صورت زننده‌ای حالتی مشمئزکننده پیدا کرده است.
تناقض بزرگ این بیانیه در اشاره به اخلاق علوی و نقل قول از امام اول شیعیان است که ناسزاگویی را نکوهش می‌کند. اما این پرسش مطرح می‌شود که چگونه مراسمی که به ظاهر برای ترویج اخلاق دینی برگزار شده، به بستری برای اظهارات توهین‌آمیز و ابزاری سیاسی تبدیل می‌شود؟ اگر برگزارکنندگان به این اصول پایبند بودند، چگونه چنین افرادی را تربیت کرده و به چنین تریبون‌هایی راه می‌دهند؟ آیا غیر از دستگاه‌های تبلیغاتی و تربیتی جمهوری اسلامی، عامل دیگری مسئول گسترش چنین ادبیات سخیف و اندیشه‌های تفرقه‌افکنانه است؟
این مراسم و بیانیه صادرشده پس از آن، نمونه‌ای روشن از استفاده ابزاری از دین برای اهداف سیاسی و تفرقه‌افکنانه است. استفاده از واژه “آذری” در این بیانیه نیز، بار دیگر ذهنیت نژادگرایانه و گفتمان شعوبیه‌وار نویسندگان را آشکار می‌کند و همه جوانب موضوع را برای مردم عیان می‌کند.
در مجموع، آنچه از این بیانیه برمی‌آید، تکرار روایت کلیشه‌ای جمهوری اسلامی در انتقال مسئولیت به “دشمنان” و فرار از پاسخگویی است؛ سناریویی که برای مردمان این سرزمین کاملاً آشنا و تکراری است.
