امروزه ۷ دولت تُرک اتحادیه کشورهای ترک را تشکیل داده اند که همان توران می باشد در حالیکه خاستگاه اصلی ترکها و توران همان ایران کنونی می باشد.
در طول تاریخ ، ترکها و دولت های آنان( توران ) همواره برای دفاع از وطن و سرزمین خود آماده بودند. کودکان تُرک از طفولیت در کنار تعلیمات سیاسی و علمی، تعلیمات جنگی و نظامی را نیز یاد می گرفتند؛ ورزش، تفریحات و شکار نیز به مثابه تمرینات نطامی بود؛ اکثر سلاطین و فرماندهان تُرک همواره سیاستمدارانی جنگجو و متفکرانی عالِم نیز بوده اند.
اردوی تُرک از سواره نظام نشکیل می شد. ترکها از قدیم الایام به ارتش ” سو ” و به فرمانده ارتش ” سوباشی ” می گفتند. تعداد سربازان پیاده در اردوی تُرک اندک و اساسا برای کمک به سواره نظام شکل می گرفت. بزرگترین واحد در اردوی ترکان متشکل از 10 هزار سرباز سواره نظام که با نام ” تومان” بود که درجه نظامی #امیر_تومان نیز از آن اخذ شده است.به نظر حقیر لغت ” تومان ” مآخوذ و خلاصه دو لغت” تورک+مان ” می باشد البته در حد یک نظر.
هر ” تومان” خود به واحدهای مینلیک (هزاره ) و به فرمانده آن ” مین باشی” می گفتند و هر واحد ” مینلیک” به واحد های کوچکتر تحت عنوان ” یوزلوک ” یا (سده) تقسیم می شود که به فرمانده آن “یوزباشی” می گفتند امروزه در بیجار گروس و شهرستان خدابنده علی الخصوص مرکز منطقه افشارات یعنی شهر گرماب طایفه ای بزرگ و اصیل با نام ” یوزباشی ” وجود دارد که از نسل همان یوزباشی های مفتدر و جنگجویان اصیل و اهل شمشیر و سیاست می باشند.
هر واحد نظامی ” یوزلوک” نیز به واحدهای کوچکتر “اونلوق ” (دهه) تقسیم می شد که به فرمانده این واحد های کوچکتر “اون باشی” می گفتند امروزه در برخی از نقاط جهان توران ( دنیای ترک) علی الخصوص آذربایجان نام فامیلی بسیاری از طوایف تُرک تومانی، امیر تومان، مین باشی، یوزباشی، اونق باشی و اون باشی می یاشدکه ریشه هاو اصالت های تاریخی آن به هزارهای قبل می رسد.
این حالت های دهگان یعنی ” اونلوقلار” اردوی ترک ها را از حالت اردوی قبیله ای به اردوی دولتی و ملی تبدیل می کرد….
منبع:
هیئت، دکتر جواد، تاریخ مختصر ترک، ترجمه پرویز زراع شاهمرسی، نشر پینار، نهران، 1389