همین چند روز پیش بود که رئیس‌جمهور تورکیه از تلاش عده‌ای برای تسری اعتراضات عراق به ایران سخن گفت و به دنبال آن وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران، اظهارات اردوغان را تصدیق نمود. اما در کمال ناباوری، در چنین شرایط حساسی، دولت حسن روحانی با گران کردن بنزین، زمینه‌ساز آغاز اعتراضات گردید!
نمی‌دانم اردوغان دقیقاً از کدام “عده” سخن می‌گفت ولی خوب می‌دانم که جمهوری اسلامی ایران بارها و بارها با “زمان‌سنجی هوشمندانه” و با بهره‌گیری از “تئوری شورشگری و ضد شورشگری” توانسته‌است قبل از فراهم شدن زمینه لازم برای شکل‌گیری اعتراضات گسترده همگانی، با راه انداختن اعتراضات پراکنده و بی‌نتیجه یا کم‌نتیجه، موفق به تخلیه پتانسیل اجتماعی شود.
در دومین روز شروع اعتراضات پراکنده مردمی، مجلس شورای اسلامی از طرح دو فوریتی برای لغو گرانی بنزین خبر می‌دهد و برخی از مراجع تقلید نیز خواستار لغو گرانی بنزین می‌شوند! از سوی دیگر خبرگزاری‌های رسمی و نیمه‌رسمی نیز ذیل عنوان “اعتراضات بنزینی”، اخبار مربوط به “اعتراضات پراکنده” را پوشش می‌دهند!
هرچند برای مردمی که سال‌هاست از هیچ یک از اعتراضات اقتصادی و سیاسی خویش هیچ نتیجه‌ای نگرفته‌اند، لغو گران شدن بنزین می‌تواند یک موفقیت بزرگ سیاسی (تأکید می‌کنم فقط موفقیت سیاسی) محسوب شود ولی نباید فراموش کرد که اولاً با توجه به شرایط وخیم اقتصادی ایران و عدم امکان تأمین منابع بودجه‌ای لازم، در نهایت، کسری منابع بودجه‌ای دولت، از جیب مردم تأمین خواهد شد؛ هر چند به طریقی دیگر و با افزایش کم‌محسوس قیمت سایر خدمات و کالاها. به عبارت دیگر، دولت هیچ راهی ندارد جز این که کسری بودجه خود را از جیب مردم تأمین کند و اگر نتواند با افزایش قیمت بنزین به این نتیجه برسد با افزایش قیمت سایر خدمات و کالاها به نتیجه دلخواه خویش خواهد رسید.
ثانیاً با توجه به مقدمه مختصری که ارائه نمودم، حکومت جمهوری اسلامی ایران با این اقدام خویش موفق خواهد شد یک بار دیگر پتانسیل اجتماعی مردم را با “هزینه کمتر” تخلیه نماید و با توجه به اینکه “اعتراضات بنزینی” در همه کشورها و از جمله در کشورهای غربی نیز امری عادی است، در عرصه بین‌المللی نیز هزینه چندانی متحمل نخواهد شد.
سخن پایانی:
علی‌رغم مطالب فوق‌الذکر، اکنون که “درایت جمهوری اسلامی ایران” و “بی‌درایتی اوپوزیسیون خارج‌نشین” در شطرنج اعتراضات، ما را در مقابل “عمل انجام‌شده” قرار داده‌است، نمی‌توانیم دست روی دست بگذاریم ولی فراموش نکنیم که اعتراضات ما نباید فقط رنگ و بوی بنزین به خود بگیرد!
اعتراضات ما باید طنین صداهای فروخفته تورک‌هایی باشد که سال‌هاست از بسیاری از حقوق اقتصادی، سیاسی و انسانی خویش محروم گشته‌اند. ما نباید تنها خواستار اعاده قیمت بنزین به قبل از گران شدن آن باشیم، باید در عین حال خواستار اعاده “کرامت انسانی” پایمال شده خویش نیز باشیم. باید صدای مظلومیت مردم خویش در تمامی عرصه‌های معیشتی نیز باشیم و در عین حال نباید اجازه دهیم آنهایی که “حاکمیت هزارساله تورک‌ها” بر این سرزمین را غصب نموده‌اند، با طرح شعارهایی به نفع “غاصب بزرگ” یعنی رضاخان، اعتراضات مردم را به نفع خویش مصادره نمایند.