این اقدام، که به‌ویژه در برابر بحران خشکسالی و کاهش سطح آب دریاچه ارومیه انجام شده، گواهی بر بی‌توجهی مستمر به حق حیات مردم آذربایجان و تخریب منابع طبیعی این منطقه است.
در این رابطه ژاله تبریزی، مدیر جمعیت حقوق بشر آذربایجان، در شبکه ایکس نوشت:
«به عنوان کسی که به مدت ۱۵ سال در سازمان ملل متحد در خصوص تبعیض سیستماتیک علیه مردم آذربایجان و نابودی اکوسیستم این منطقه فریاد زده‌ام، این فیلم برای من نه تنها یک سند آشکار از سوءمدیریت‌های سیستماتیک، بلکه تأکیدی است بر نقض حقوق اساسی بشر و محیط زیست. در شرایطی که حق حیات انسان‌ها و حفاظت از منابع طبیعی باید در اولویت قرار گیرد، این اقدامات نشان می‌دهد که مقامات جمهوری اسلامی به جای اتخاذ تدابیر مؤثر، نه‌تنها به محیط زیست آسیب می‌زنند، بلکه حقوق بنیادین مردم آذربایجان و دیگر مناطق متاثر از این بحران را نیز نادیده می‌گیرند.»
این وضعیت نه‌تنها به محیط زیست آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد کرده، بلکه تهدیدی جدی برای حیات انسان‌ها و دیگر موجودات در منطقه است. بحران دریاچه ارومیه به وضوح نشان می‌دهد که این نوع سیاست‌ها و اقدامات نه تنها اثرات منفی بر اکوسیستم دارند، بلکه در بلندمدت سلامت اجتماعی و اقتصادی مردم منطقه را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهند.
